Masturbacja to wciąż temat tabu. Rodzice nie rozmawiają o niej z dziećmi, a dzieci nie pytają o nią rodziców. Większość dorosłych zachowania autoerotyczne traktuje jako coś złego, coś co nie przystoi i czego należy się wystrzegać.
Masturbacja dziecięca to wciąż temat tabu
Rodzice boją się o niej rozmawiać ze specjalistami, a ich wiedza jest zazwyczaj niepełna. To jednak nic złego. Przecież możemy się krępować i czuć nieswojo w takich rozmowach. Warto wiedzieć, czym jest masturbacja dziecięca, skąd się bierze, jaki ma cel, co robić gdy zauważymy, że dziecko się masturbuje i jak reagować na pytania maluchów.
Czym jest masturbacja dziecięca i jaki jest jej cel? Masturbacja dziecięca to stymulowanie przez dziecko swojego ciała, które prowadzi do uczucia przyjemności. Zazwyczaj wiąże się z dotykaniem obszarów erogennych. Masturbacja pojawia się wcześnie w rozwoju dziecka, nawet u niemowląt. Koło 6 roku życia zanika, a zachowania autoerotyczne przechodzą w fazę latentną i są wyciszane. Ponownie pojawiają się ok. 11-13 roku życia.
Psycholodzy wyróżniają trzy typy masturbacji.
Pierwsza jest związana z przyjemnością i takim typem aktywności, który prowadzi do osiągania pozytywnych doznań. To autoerotyczne zachowanie, które nie ma negatywnego wpływu na rozwój dziecka, wręcz przeciwnie jest jego naturalnym etapem.
Drugi, eksperymentalny, jest powodowany ciekawością. Dzieci uczą się swojego ciała, sprawdzają jak zbudowane są miejsca intymne. Zdarza się, że wkładają zabawki w odbyt lub próbują włożyć przedmiot na penisa. Niestety często tym zachowaniom towarzyszą zranienia i uszkodzenia ciała.
Ostatnim rodzajem jest masturbacja instrumentalna. Jest związana z napięciem, stresem i negatywnymi uczuciami, które są rozładowywane poprzez aktywność seksualną. Jej funkcja to także zwrócenie uwagi na siebie. W takim przypadku należy znaleźć i określić przyczynę masturbacji oraz udać się z dzieckiem do specjalisty.
Dlaczego moje dziecko się masturbuje?
Odpowiedź jest prosta, bo sprawia mu to przyjemność. Dzieci odkrywają, że dotykanie narządów płciowych powoduje miłe odczucia. Czasem to sposób na rozładowanie stresu i napięcia, ale głównie chodzi o uczucie przyjemności. Masturbacja w dziecięcym rozumieniu nie jest niczym negatywnym i wiązana jest z pozytywnymi doznaniami. Dopiero dorośli swoim zachowaniem mogą doprowadzić do poczucia wstydu lub winy związanego z zachowaniami autoerotycznymi.
Dlaczego moje dziecko ciągle pyta o cipkę i siusiaka? Dzieci zadają pytania o swoją budowę ciała i to jest zupełnie naturalne. Ich zachowaniem kieruje ciekawość i chęć poznania różnic w budowie anatomicznej kobiet i mężczyzn. Drugim powodem pytań jest chęć zrozumienia do czego służą te różnice i jaka jest ich rola. Najczęściej takie zainteresowanie pojawia się w zabawie. Dzieci obserwują siebie nawzajem, bawią się w doktora i porównują różnice w budowie swoich ciał.
Czasami możemy zaobserwować przelewanie swoich zainteresowań sferą cielesną na papier, pod postacią rysunków lub innych prac plastycznych. Dzieje się tak wtedy, gdy dziecko ma problem z werbalnym wyrażeniem swoich wątpliwości i nie potrafi porozmawiać o tym z rodzicami.
Kiedy zainteresowanie seksualnością jest normą, a kiedy jest sygnałem, że dzieje się coś złego? Zachowania seksualne dziecka są normą wtedy, gdy nie wpływają negatywnie na wykonywanie codziennych czynności, jeśli są dobrowolne i dotyczą rówieśników. Dzieci zazwyczaj są ciekawe płci przeciwnej, ponieważ różni się ona od nich pod względem anatomicznym. Inne, w tym przypadku, oznacza ciekawe. To bardzo ważne, żeby takie zachowania nie szkodziły także zdrowiu malucha.
Co robić, gdy nakryjemy dziecko na masturbacji? Na pewno nie reagować krzykiem i złością. Rodzice często patrzą na zachowania seksualne dzieci poprzez własne doświadczenia. Musimy jednak pamiętać, że dzieci traktują masturbację jako zachowanie przyjemne, a nie związane z seksem.
Jest kilka wyjść z sytuacji, gdy nakryjemy dziecko na masturbacji. Możemy zostawić je w spokoju i nie zwracać mu uwagi. Jeśli nie potrafimy tego zrobić, to spróbujmy odwrócić jego uwagę i zaproponować mu np. zabawę, to sprawdza się w przypadku rocznego lub dwuletniego dziecka. U dzieci w wieku wczesnoszkolnym powinniśmy skupić się na tłumaczeniu, że takie intymne czynności robimy w sypialni, a nie w towarzystwie innych osób.
Pamiętajmy, że nasza reakcja jest niezwykle ważna dla dalszego rozwoju dziecka. Jeśli będzie ona negatywna, to może wywołać u dziecka poczucie winy. Może zdarzyć się tak, że dziecko skojarzy uczucie przyjemności ze wstydem. Uczucie lęku i strachu związane z masturbacją może spowodować zaburzenia rozwoju psychoseksualnego w okresie nastoletnim.