W przypadku monocytopenii warto skonsultować się z lekarzem. W przypadku np. przebytych infekcji doradzi on, jak wzmocnić odporność. Warto podkreślić, że przewlekła monocytopenia może doprowadzić do pancytopenii, czyli zaburzenia morfologii krwi wiążącego się z obniżoną ilością erytrocytów, leukocytów oraz trombocytów.
Monocyty podwyższone u dzieci
Prawidłowy poziom monocytów u dzieci wynosi zwykle od 2 do 7 procent leukocytów. Monocyty podwyższone u dzieci mogą wystąpić u dzieci z podobnych przyczyn, co u dorosłych. Mogą świadczyć na przykład o takich częstych u dzieci chorobach, jak:
mononukleoza – bardzo częsta u dzieci wirusowa choroba zakaźna, nazywana chorobą pocałunków, gdyż wirus Epstein-Barr (EBV) przenoszony jest głównie drogą kropelkową. Objawy: bóle mięśni, głowy i stawów, gorączka, zmęczenie, dreszcze, zapalenie gardła, powiększone migdałki, bezdech, wysypki, katar, obrzęk powiek i nasady nosa,
szkarlatyna (płonica) – wywoływana przez bakterie (paciorkowce) choroba zakaźna objawiająca się wysypka. U dzieci występuje głównie w sezonie jesienno-zimowym. Zaraza się nią poprzez drogę kropelkową, czyli kontakt ze ślina. Objawy: biały nalot na języku, ból gardła, gorączka, wysypka na całym ciele, szybkie tętno, kaszel, wymioty, ból głowy, powiększone migdałki, dreszcze,
Monocyty podwyższone w ciąży
Poziom białych krwinek (czyli leukocytów) w ciąży często może odbiegać do normy. Ich podwyższony poziom zwykle nie jest powodem do obaw, gdyż wynika ze zmian fizjologicznych, które zachodzą w ciele ciężarnej kobiety.