Monocyty stoją na straży naszej odporności. Co oznacza podwyższony poziom tych krwinek?

Monocyty – co to jest?

Monocyty należą do białych krwinek (leukocytów), czyli komórek krwi, które chronią organizmy przed patogenami. Patogeny to ciała obce w organizmie, m.in. mikroorganizmy (wirusy, bakterie, pasożyty, grzyby, priony), które wywołują infekcje, choroby i stany zapalne w organizmie człowieka.

Ten rodzaj białych krwinek jest więc bardzo istotny w funkcjonowaniu naszego układu odpornościowego. Monocyty wędrują wszędzie tam, gdzie ma miejsce stan zapalny, a zapalenia wykrywają dzięki umieszczonym na swojej powierzchni receptorom, które reagują na substancje, zwane chemokinami. Wówczas makrofagi aktywują się i zaczynają zwalczać patogeny.

Monocyty wytwarzają również interleukiny, interferony i leukotrieny, czyli substancje, które regulują pracę układu immunologicznego i odpowiadają za proces fagocytozy. Nic więc dziwnego, że komórki te nazywa się strażnikami ludzkiej odporności.

Monocyty – badania

Poziom monocytów sprawdza się w morfologii, czyli podstawowym i rutynowym badaniu krwi polegającym na pobraniu krwi z żyły łokciowej. Wykonuje się wówczas rozmaz krwi obwodowej (manualny lub automatyczny). Morfologię można wykonać w każdym laboratorium, a na wynik badania nie czeka się długo. Warto pamiętać, że przed badaniem pacjent powinien być na czczo, czyli spożyć ostatni posiłek 12 godzin przed pobraniem krwi. Inaczej wynik badania może być zakłócony.

Kiedy powinniśmy sprawdzić poziom monocytów we krwi?

Monocoty: norma

Monocyty bardzo często oznaczane są w wyniku badania skrótem MONO. Ich liczba może być podana liczbowo lub procentowo. Należy pamiętać, ze normy monocytów różnią się w zależności od wieku oraz mogą się różnić również w zależności od laboratorium. Warto podkreślić, że po otrzymaniu wyników należy skonsultować się z lekarzem, zamiast analizować je na własną rękę.

Jaka jest norma monocytów? Monocyty na ogół stanowią 3-8 procent wszystkich białych krwinek w krwi dorosłego człowieka. Prawidłowy poziom to więc od 30 do 800 monocytów na mikrolitr krwi. Z kolei poziom monocytów u dzieci wynosi zwykle 2-7 procent leukocytów.

Monocyty: podwyższony poziom

Podwyższony poziom monocytów we krwi to tak zwana monocytoza. Monocyty powyżej normy mogą świadczyć o:

W przypadku podwyższonych monocytów należy skonsultować się z lekarzem. Podczas gdy monocyty lekko podwyższone nie muszą niepokoić, to bardzo wysoki monocytów może świadczyć o chorobach wymagających leczenia. Lekarz postawi diagnozę, a w razie wątpliwości zleci dalsze badania.

Monocyty: obniżony poziom

Monocyty poniżej normy to monocytopenia. Obniżony poziom monocytów świadczy o zaburzeniach odporności (wrodzonych lub nabytych), które mogą nastąpić w wyniku:

W przypadku monocytopenii warto skonsultować się z lekarzem. W przypadku np. przebytych infekcji doradzi on, jak wzmocnić odporność. Warto podkreślić, że przewlekła monocytopenia może doprowadzić do pancytopenii, czyli zaburzenia morfologii krwi wiążącego się z obniżoną ilością erytrocytów, leukocytów oraz trombocytów.

Monocyty podwyższone u dzieci

Prawidłowy poziom monocytów u dzieci wynosi zwykle od 2 do 7 procent leukocytów. Monocyty podwyższone u dzieci mogą wystąpić u dzieci z podobnych przyczyn, co u dorosłych. Mogą świadczyć na przykład o takich częstych u dzieci chorobach, jak:

Monocyty podwyższone w ciąży

Poziom białych krwinek (czyli leukocytów) w ciąży często może odbiegać do normy. Ich podwyższony poziom zwykle nie jest powodem do obaw, gdyż wynika ze zmian fizjologicznych, które zachodzą w ciele ciężarnej kobiety.

Norma monocytów w ciąży wynosi około 100–300 tys./mikrolitr. Mimo że w ciąży następuje fizjologiczny wzrost monocytów, to mogą one czasami świadczyć o przebytych infekcjach bakteryjnych, wirusowych lub tych wywoływanych przez pierwotniaki. Konieczna jest więc konsultacja z lekarzem. Ten zlecić może niezbędne suplementy, które unormują naszą odporność.