Zwykle dzieci obgryzają paznokcie, gdy nie radzą sobie ze stresem
Zwykle dzieci obgryzają paznokcie, gdy nie radzą sobie ze stresem 123rf.com

Obgryzanie paznokci to jeden z tzw. "nerwowych nawyków”. Choć nie zawsze twoje dziecko robi to, gdy jest zdenerwowane lub zaniepokojone, to nie lekceważ tego przyzwyczajenia, bo im bardziej się utrwali, tym trudniej będzie się go pozbyć.

REKLAMA
  • Obgryzanie paznokci to tzw. "nerwowy nawyk", który pojawia się najczęściej w wyniku nadmiernego niepokoju lub lęku.
  • Jak reagować, gdy zauważymy, że nasze dziecko obgryza paznokcie?
  • Skuteczne sposoby na to, by dziecko przestało obgryzać paznokcie.
    • Obgryzanie paznokci u dzieci to podobny nawyk do tego, jakim jest ssanie kciuka, dłubanie w nosie, skręcanie lub ciągnięcie włosów czy zgrzytanie zębami. Zwykle występują one na tle nerwowym, ale dziecko może też robić to z ciekawości, gdy się nudzi lub po prostu naśladuje rówieśników.

    Tak radzi sobie ze stresem

    Najczęściej jednak w ten sposób objawia się dziecięcy stres. Wiele sytuacji może wywoływać u dzieci niepokój, ale nie ujawnia się on inaczej niż właśnie w postaci nerwowych tików. Jeśli twoje dziecko obgryza paznokcie umiarkowanie (nie rani się do krwi), nieświadomie (np. podczas oglądania telewizji, rysowania czy pisania) lub robi to w odpowiedzi na określone sytuacje (np. w trakcie publicznych występów), to po prostu sposób radzenia sobie ze stresem.
    Czasem ten nawyk mija sam, możesz też spróbować pomóc dziecku odzwyczaić się od niego.

    Co robić, gdy dziecko obgryza paznokcie?

    1. Odpowiedz sobie na pytanie, co może niepokoić twoje dziecko. Czy w ostatnim czasie zaszły jakieś zmiany w waszym życiu, które mogły wywołać lęk dziecka? Może się przeprowadziliście, ktoś w rodzinie chorował, dziecko nie radzi sobie w szkole lub pokłóciło się z najlepszym przyjacielem/przyjaciółką? Spróbuj w delikatny sposób dowiedzieć się, czy jakaś sytuacja wywołała u niego stres.
    2. Nie krzycz na dziecko i nie karz je za to, że obgryza paznokcie. Podobnie jak inne nerwowe nawyki, również obgryzanie paznokci jest zwykle nieświadome. Zwracanie uwagi, krzyk i kary w tej sytuacji niewiele pomogą.
    Najważniejsze jest to, by uciążliwy, ale banalny nawyk nie przekształcić w problem naładowany negatywnymi emocjami. Pilnuj, by dziecko utrzymywało starannie przycięte paznokcie, przypominaj mu o częstym myciu rąk i staraj się skupiać jego uwagę na innych czynnościach. Jeśli wywierasz na dziecko nadmierną presję, aby przestało obgryzać paznokcie, to zwiększysz jego stres i tylko nasilisz tego typu zachowania.
    3. Zastosuj odpowiednie strategie, by pomóc dziecku wyjść z tego nawyku. Przemyśl je jednak dobrze, bo np. niektórzy rodzice smarują paznokcie dziecka jakąś substancją czy roztworem o nieprzyjemnym smaku. To nie jest dobry pomysł, bo taka metoda będzie się kojarzyła dziecku z karą.
    Zachęcaj je raczej, aby było bardziej świadome tego, kiedy i w jakich sytuacjach obgryza paznokcie. Możecie uzgodnić ciche, sekretne przypomnienie, kiedy o tym zapomni np. lekkie dotknięcie jego ramienia lub konkretne hasło. Pomocne może być noszenie przylepnych, kolorowych bandaży na opuszkach palców lub pomalowanie paznokci lakierem do paznokci – musi być to jednak coś, co dziecku się podoba i nie będzie kojarzyło mu się z karą.
    Zaproponuj też jedną lub dwie czynności zastępcze, np. trzymanie miękkiej małej piłeczki w ręce wtedy, gdy dziecko najczęściej obgryza paznokcie. Możesz też nauczyć je prostych technik relaksacyjnych, np. wyobrażanie sobie, że wącha pizzę (głęboki wdech) i studzi gorącą pizzę (długi wydech).
    W rzadkich przypadkach obgryzanie paznokci może sygnalizować nadmierny lęk. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli obgryzanie paznokci sprawia, że opuszki palców są obolałe lub krwawiące lub gdy temu nawykowi towarzyszą inne niepokojące zachowania (np. wyrywanie rzęs lub włosów).