Reklama.
Reklama.
Reklama.
Dwujęzyczne dzieci.
24 października 2015, 13:09·2 minuty czytania
Publikacja artykułu: 24 października 2015, 13:09
Reklama.
Dwujęzyczność, inaczej bilingwalizm, to umiejętność posługiwania się dwoma językami jako ojczystymi. To nie tylko znajomość fonemów i rozumienie języków, ale osadzenie w kulturze, myślenie w dwóch językach. Proces nabywania umiejętności językowych odbywa się tu naturalnie i symultanicznie od wczesnego dzieciństwa, bez analizowania struktur gramatycznych czy składniowych.
Dwujęzyczność zrównoważona istnieje wtedy, gdy stopień kompetencji językowych w obu językach jest taki sam. Natomiast dwujęzyczność pełna jest wówczas, gdy dziecko potrafi posługiwać się dwoma językami w mowie i w piśmie.
Wyróżnia się tu cztery strategie uczenia się języków:
1. Strategia osoby, gdy np. matka posługuje się w obecności dziecka jednym językiem, ojciec zaś drugim. Dziecko utożsamia w tym przypadku język z osobą, dlatego przyjmując tę metodę należy być konsekwentnym, nie wolno mieszać języków. Jest to bilingwalizm równoczesny (drugi język wprowadzony zostaje przed 3 rokiem życia dziecka).
2. Strategia miejsca, gdy np. w szkole dziecko posługuje się jednym językiem, natomiast w domu drugim Jest to najczęściej dwujęzyczność sukcesywna (drugi język wprowadza się po 3 roku życia dziecka).
3. Strategia czasu, gdy w określonych dniach lub porach dnia, wszyscy w otoczeniu dziecka mówią w drugim języku.
4. Strategia przemienna, okres posługiwania się danym językiem jest dłuższy, np. przez rok wszyscy w otoczeniu dziecka mówią w jednym języku, a następnie w drugi
1. Strategia osoby, gdy np. matka posługuje się w obecności dziecka jednym językiem, ojciec zaś drugim. Dziecko utożsamia w tym przypadku język z osobą, dlatego przyjmując tę metodę należy być konsekwentnym, nie wolno mieszać języków. Jest to bilingwalizm równoczesny (drugi język wprowadzony zostaje przed 3 rokiem życia dziecka).
2. Strategia miejsca, gdy np. w szkole dziecko posługuje się jednym językiem, natomiast w domu drugim Jest to najczęściej dwujęzyczność sukcesywna (drugi język wprowadza się po 3 roku życia dziecka).
3. Strategia czasu, gdy w określonych dniach lub porach dnia, wszyscy w otoczeniu dziecka mówią w drugim języku.
4. Strategia przemienna, okres posługiwania się danym językiem jest dłuższy, np. przez rok wszyscy w otoczeniu dziecka mówią w jednym języku, a następnie w drugi
Częstym zjawiskiem u dzieci, które dopiero zaczynają mówić, jest początkowe mieszanie języków, tworzenie neologizmów, łączenie słów. Zjawisko to jest nieszkodliwe i zazwyczaj mija samoistnie w wieku ok. 3 lat.
U dzieci dwujęzycznych częściej niż u jednojęzycznych obserwuje się cechy takie jak: otwartość, tolerancja, kreatywność, większa zdolność abstrakcyjnego myślenia oraz łatwość przyswajania innych języków obcych.
Wieczorem zapraszam na kolejny artykuł, będzie o Zabawach logopedycznych do wykorzystania w domu. Gabinet rusza z czymś zupełnie nowym, zachęcam do zerknięcia na stronę gabinetu na Facebooku. Serdecznie zapraszam.
W Gabinecie Logopedy na Facebooku!
Reklama.
Więcej:
Szkoła