Mamo uwierz swojej intuicji! Znasz swoje dziecko najlepiej! – czyli bajeczka o „Tomciu Maluszku”

Kiedy mama już wydobrzała, pani pielęgniarka przywiozła Tomcia z oddziału noworodkowego. Maluszek płakał… bardzo… I nie pomagało ani tulenie, ani kołysanie, ani nawet wożenie w przezroczystym, szpitalnym wózeczku. Krzyczał i krzyczał. Panie powiedziały, że nakarmiły Tomcia sztucznym mlekiem, więc mama pomyślała, że to pewnie pierwsza, w jego króciutkim życiu, kolka. Dziwne było to, a może i zarazem przerażające, że Tomcio potrafił krzyczeć długo i nie uspokajał go żaden ze znanych mamie sposobów…, płakał czasami po kilka godzin, aż padał ze zmęczenia.

Chłopiec rósł, ale nadal przeraźliwie płakał na każdy nagły, niezidentyfikowany dźwięk. Płakał także na dźwięki, które znał, a jednak zdawały się być one dla niego dalej nieprzeniknione. Dodatkowo mama zauważyła, że chyba Tomcio Maluszek nie lubi tulenia w ramionach. Kiedy był trzymany na rękach, główką mocno zapierał się o ramiona dorosłych, aż trudno go było utrzymać… Miał zbyt duże napięcie mięśniowe…

Mama, zmartwiona stanem Tomcia, udała się do Pani doktor. Bilans wyszedł prawidłowo, jednak na wszelki wypadek Tomcio dostał skierowanie do neurologa dziecięcego… Ech… Pan zmierzył główkę chłopca, zbadał odruchy, zrobił USG głowy i orzekł, że nic szczególnego nie widzi…