Lewa i Prawa do Agnieszki Kublik

Moja lewa część należy do matek, do ich odzyskanych praw, do braku wstydu, nieprzepraszania za ograniczenia, które muszą pokonywać, do otwartości i odwagi w byciu matką zawsze i wszędzie z wielowymiarowością tego zjawiska. Moja prawa część jest estetycznie wrażliwa, rozumie inny punkt widzenia, nie lubi arogancji i wszechmożności polskiej matki, ceni intymność w kontakcie rodzic - dziecko i intuicyjnie czuje, że w większości sytuacji potrzebny jest kompromis. Lewa i Prawa się nie lubią i zwalczają wzajemnie. Od niemal stu lat.

Historycznie rzecz ujmując to właśnie wtedy, ponad sto lat temu zadecydowaliśmy, że kolejne stulecie należy do dzieci. Książka szwedzkiej pisarki Ellen Key „Stulecie dziecka“ zapoczątkowała ideę pajdocentryzmu, który postawił dziecko w centrum naszego świata i skierował wychowanie na funkcję serwisową wobec dziecka.

Idea piękna, choć ryzykowna. Posadzony tam raz malec niechętnie z niego zejdzie. Wydaje przesadny, arogancki i roszczeniowy krzyk o wszystko. Postawa ta często współgra z naszymi matczynymi zachowaniami. W ostentacyjnym i bezkompromisowym obnoszeniu się z macierzyństwem jakby to było sacrum, któremu towarzyszyć zewsząd powinien zachwyt.

Nie- mówi moja Prawa. Po pierwsze nie każdy chce być rodzicem i towarzyszyć naszemu rodzicielstwu. Po drugie nawet jeśli jest rodzicem, to nie w każdej chwili musi nim być (na kolacji w restauracji). Po trzecie nie każdy jest rodzicem o takiej samej postawie wobec karmienia, sikania, darcia się w miejscach publicznych. Mam wrażenie, że czasami o tym zapominamy. Lewa jest oburzona.

Bo ma dość życia w podziemiu. Przepraszania za to, że dziecko płacze w samolocie, bo się boi, jest zmęczone czy chce mu się jeść. Wstydzenia się poplamionej bluzki od laktacji, mimo podwójnych wkładek, stanika i filcowego swetra. Ma dość nazywania ją ciężarówką. Tak, arogancko zażąda w tramwaju miejsca, bo ma problem z trzymaniem moczu w trakcie ciąży i boli ją podbrzusze. A jak urodzi to będzie karmić, gdzie chce i jak chce, bo naprawdę ostatnie o czym myśli po setnej nieprzespanej nocy to organizowanie przestrzeni tak, by nie urazić innych! Wypoczętych na zakupach nie-rodziców. Mam Was w d... - myśli- podobnie jak Wy macie mnie, gdy stoję w kolejce, jadę środkami komunikacji miejskiej czy niosę ciężkie siaty i niestety nie zmieszczę się do windy, bo jest komplet pasażerów.