Zdążyłam, nigdzie się nie spiesząc

Przez wiele lat stosowałam antykoncepcję, ponieważ nie byłam jeszcze gotowa na macierzyństwo. Mimo woli odganiałam od siebie myśl o byciu mamą stwierdzając, że nie jestem gotowa na przyjęcie roli matki, także ze względu na aspekty finansowe. Na pytanie: „Czy zamierzasz zostać matką?”- pukałam się wymownie w czoło, uśmiechając się lekko, przekonana, że nigdy nią nie zostanę. Kto by wtedy pomyślał, że mój punkt widzenia tak diametralnie się zmieni i w wieku 28 lat zostanę mamą po raz pierwszy, a kilka lat później będę mogła powiedzieć, że nie wyobrażam sobie życia bez moich sześciu pociech. Nikt kto mnie zna, a już na pewno nie ja sama, nigdy nie przepowiedziałby mi takiej przyszłości.

Uważam też, że kampania w żaden sposób nie rani kobiet, które z różnych powodów nie mogą mieć dzieci, czy po prostu tych, które nie chcą występować w roli matki. Nikt tu z nich nie drwi, nie obraża, nikt też nie nagabuje do macierzyństwa w nachalny sposób. Mądrej, wrażliwej kobiety ta kampania na pewno nie obrazi. Jednak pamiętajmy, My, drogie Panie, płodne tak długo jak nasi mężczyźni nie będziemy.

Dla wielu osób kampania ta jest katolicką propagandą. Jako kobieta o poglądach lewicowych, niewierząca, uważam, że posiadanie dzieci, rodziny jest wartością ponad wszystko. Jestem zażenowana zbyt emocjonalnymi i skrajnymi wypowiedziami kobiet, których ta kampania tak naprawdę nie dotyczy, z uwagi na fakt posiadania przez nie dzieci, bądź deklarację o braku chęci zostania mamami.

Jeżeli ktoś czuje się dotknięty tą kampanią, to albo chce walczyć z upływem czasu płodności u kobiet (a to walka z wiatrakami), lub też został dotknięty w swój czuły punkt. Niech zrozumie, że decyzja o rodzicielstwie podejmowana powinna zostać w zgodzie z samym sobą i całkowicie świadomie, bo najgorsze dla dziecka, to byc niekochanym. Każdy ma prawo korzystać z antykoncepcji. Lepiej prawidłowo się zabezpieczać, niż stanąć w obliczu niechcianej ciąży, na którą nie jesteśmy gotowi.

Gabinety lekarskie czy apteki dostępne są także w małych miejscowościach, więc nie generalizowałabym, że wszystkie kobiety z tychże miejscowości są zbyt biedne, zbyt religijne i za mało wykształcone, aby stosować jakąkolwiek formę antykoncepcji. Nie ulega jednak wątpliwości, że wiedza i świadomość dotycząca sfery seksualnej i planowania rodziny byłaby większa, gdyby edukacja w tej materii rozpoczynała się już na etapie szkolnym.

Przyczyny opóźniania decyzji o posiadaniu potomstwa u kobiet, które go pragną są nam wszystkim znane: poczynając od problemów takich jak brak odpowiedniej pracy i stabilizacji finansowej, przez brak własnego mieszkania, czy w końcu właściwego partnera, który również byłby gotowy spełniać rolę ojca. Dopowiedzmy także, że coraz więcej osób pragnie korzystać jak najdłużej z dotychczasowego, beztroskiego, mniej lub bardziej radosnego życia, z przyjemności wynikających z bycia wolnym i nie uwikłanym w przysłowiowe pieluchy. Oczywiście, można twierdzić, że większości z nas nie stać na posiadanie dzieci, lecz czy nasze matki, babki i prababki miały w życiu łatwiej i przyjemniej? Jest to wielce wątpliwe.

Z mojego puntu widzenia poświęcenie pewnych przyjemności, to żadna strata w porównaniu ze szczęściem, jakie daje rodzicielstwo. I chociaż utrzymanie jednego dziecka to olbrzymi koszt, a co dopiero szóstki, to mogę rożnych decyzji w życiu żałować, ale na pewno nie tych o zostaniu mamą i to tak licznej gromadki. I choć kiedyś byłam odmiennego zdania, uważam, że naprawdę dużo bym straciła, gdybym mamą nie została.