Zaparcia u dziecka

Zaparcie to sytuacja, w której dziecko lub człowiek dorosły wypróżnia się zbyt rzadko (rzadziej niż co trzy dni) lub ma zbyt twardy stolec (powi­nien mieć konsystencję pasty do zębów) i jego wydalenie wymaga dużego wysiłku. Niepokojące jest pojawienie się dyskomfortu. Nawet jeżeli dziecko wypróż­nia się codziennie, ale jest to twarda kuleczka, to po drodze może ona ranić i rysować ślu­zówkę. Dziecko odruchowo powstrzymuje wypróżnienie. Zwieracz się zaciska i to, co nagromadziło się w jelicie, zalega, zagęszcza się, robi się coraz szersze.

Kłopoty mogą się poja­wić także wtedy, gdy dziecko zaczyna chodzić i poci się bar­dziej niż dotychczas. Powinniśmy wtedy dawać mu wię­cej pić podobnie jak wówczas, kiedy jest gorąco. Zaparcia to typowa dolegli­wość początkujących przed­szkolaków. W porze, w której zwykle szły do ubikacji, teraz są w przedszkolu. A tu sedes inny niż w domu, drzwi „kow­bojskie” i nie wiadomo, kiedy się otworzą…

Po powrocie z przedszkola jest tyle różnych spraw, potem już trzeba się położyć, a rano pośpiech. Dlatego namawiam rodziców trzylatka, by zadbali o to, żeby w programie dnia zna­lazł się czas na spokojne po­siedzenie na sedesie. Problemom z wypróżnianiem sprzyjają także podróże (kiedy się mało ruszamy), jedzenie dużych ilości słodyczy, tera­pia preparatami żelaza (u ma­łych dzieci nawet zmiana mie­szanki mlecznej na taką, w której jest więcej żelaza), alergia (choć częściej jest po­wodem biegunki), przedaw­kowanie witaminy D3.