z Paczką raźniej

pomagam, bo jestem egoistką.
bo dzięki temu mam poczucie, że przynajmniej jeden dzień w roku mogę zaliczyć do udanych,
bo mam nadzieję, że dzięki Paczce ktoś się uśmiechnie,
a jakieś dziecko uwierzy w Świętego Mikołaja ;)

przeczytałam kilkadziesiąt opisów
nigdy nie prosili o dużo, nie czekali na komputer, play station czy dvd…
czekali na mąkę, cukier, konserwy

to co najbardziej mi się podoba, oprócz konieczności wyboru "swojego człowieka" to możliwość doboru takiej osoby/ rodziny, której los najbardziej Cię dotyka, z którą możesz się identyfikować w ten czy inny sposób.
dlatego ja wybieram tych, którzy walczą, którzy próbują zmienić swoje życie codziennie.
tych, którzy się doszkalają. wybieram tych, w których (u)wierzę

potrzebne rzeczy to ubrania dla dzieci, buty, pościel, jedzenie (podstawowe) i zabawki.
czy to dużo? zbyt dużo żeby pomóc?!
czy to, że komuś coś damy, czyni nas frajerem (jak zauważa jedna z czytelniczek MamaDu)

cieszę się, że dostaję listę rzeczy potrzebnych do zrealizowania paczki, to duże ułatwienie w tym przedświątecznym zabieganiu. ale też zawsze jest jakiś punkt otwarty. np. buty dla dziecka, albo zabawka, może lalka… i to mi otwiera pole do popisu, pobudza moją wyobraźnię…
bo cieszę się już na myśl, ze a nuż trafię w czyiś gust i potrzeby, a może się wyjątkowo spodoba…

i robiąc paczkę nie tylko się cieszę, że mogę coś dać.
cieszę się tym, że myślę o innych …
i cieszę się, że jesteśmy anonimowi (tak, tak, …wiem… w miarę anonimowi)
ale wiem, że możemy się mijać każdego dnia i to jest magiczne…

dlatego dołączcie do Paczki
zapraszam :)