"Jestem nieładna”, "Jestem brzydki". Co powiedzieć dziecku, które negatywnie postrzega własne ciało?

Iza Orlicz
Coraz młodsze dzieci zwracają uwagę na swój wygląd, co więcej ich postrzeganie siebie jest pełne krytyki. Już z ust sześciolatki można usłyszeć: "Jestem nieładna”, a jej o kilka lat starsza koleżanka ze smutkiem stwierdzi: "Jestem gruba”. Problem nie dotyczy zresztą tylko dziewczynek, z akceptacją swojego ciała mają problemy też chłopcy. Co powinniśmy powiedzieć dziecku, które jest niezadowolone ze swojego wyglądu?
Co powiedzieć dziecku, które mówi, że jest brzydkie? pexels.com


Coraz młodsze dzieci zwracają uwagę na wygląd swojego ciała, niestety postrzegają je w negatywny sposób. Z badań opublikowanych przez organizację charytatywną Professional Association for Childcare and Early Years (PACEY) wynika, że aż 47 proc. pracowników przedszkoli i szkół widziało niepokój związany z wizerunkiem ciała u dzieci w wieku 6-10 lat.


4 zasady, gdy dziecko krytykuje swój wygląd


Zwroty typu: "Ona/on jest gruba/y” są wśród nich powszechne - 37 proc. respondentów słyszało, że dzieci wypowiadają takie zdania, a aż 31 proc. potwierdza, że dziecko nazywa tak samego siebie. Do tego część dzieci twierdzi, że są brzydkie lub żałują, że nie są ładne. Co powinniśmy powiedzieć dziecku, które negatywnie ocenia własny wygląd? Oto 4 najważniejsze zasady.

1. Nie koncentruj się na wyglądzie dziecka. Oczywiście możesz powiedzieć, że ładnie wygląda w tym swetrze, ma piękny kolor oczu lub jego włosy są takie bujne. Jednak nadmierne skupianie się na wyglądzie może doprowadzić dziecko do mylnego przekonania, że wygląd jest ważniejszy niż charakter.

Zamiast tego staraj się zwracać uwagę na jego pozytywne zachowania, np. że jest empatyczne i zawsze pomaga swoim kolegom. Nie komentuj też wyglądu innych ludzi, skupiaj się raczej na cechach charakteru danej osoby (np. czy jest miła, uczynna, pracowita).

2. Mów o swoim ciele pozytywnie. Dzieci biorą przykład z rodziców i gdy np. córka wciąż słyszy z ust mamy: "Jestem gruba”, sama zaczyna zastanawiać się nad swoim wyglądem. Doceniaj swoje ciało i mów o tym dziecku.

Podkreślaj jego zalety, np. że możesz na spacerze przejść wiele kilometrów bez zmęczenia, bo masz silne, zdrowe nogi lub możesz nosić na rękach młodsze dziecko, bo masz mocny, sprawny kręgosłup. Pokaż dziecku, że to stanowi prawdziwą wartość naszego ciała i za to możemy je cenić.

3. Uzmysłów dziecku, że nie każdy obraz ciała jest prawdziwy. Nasze dzieci żyją w świecie całodobowego dostępu do telewizji, internetu i mediów społecznościowych. Od czasu do czasu porozmawiaj z dzieckiem o tym, że nie musi wyglądać jak bohaterowie ulubionych bajek (szczupłe jak lalki Barbie lub muskularni jak Batman), czy w późniejszym wieku – jak gwiazdy z Instagrama.

4. Unikaj nawet niewinnych komentarzy o wyglądzie dziecka. Może zupełnie nieświadomie lub nie zdając sobie sprawy z konsekwencji powiesz do dziecka, że jest za niskie, pulchne, ma wyróżniający się wśród rówieśników kolor włosów (np. rudy).

Sprawisz w ten sposób, że zacznie się nad tym zastanawiać, porównując się z innymi. Ucz je akceptacji swojego ciała, ale też i wyglądu innych. Każdy jest piękny i ciekawy na swój sposób, nie tylko osoby w wybranym kształcie, rozmiarze czy o określonym wyglądzie.