Rodzice dzieci, które radzą sobie w życiu, robią te 10 rzeczy. To o tobie?

Iza Orlicz
Jak wychować szczęśliwe i pewne siebie dziecko, które będzie radziło sobie z życiowymi przeciwnościami, umiało szybko podnieść się po porażkach, wiedziało, jak nawiązać trwałe i prawdziwe relacje z ludźmi? Jaki styl rodzicielstwa sprawdza się najlepiej i zapewnia dziecku to, co najważniejsze, czyli zdrowy rozwój?
Jak zapewnić dziecku zdrowy rozwój? unsplash.com
Większość rodziców ma dobre intencje, ale często błędnie stosują strategie, które nie zaspokajają emocjonalnych potrzeb ich dziecka. Na co więc przede wszystkim zwrócić uwagę podczas jego wychowywania?

1. Musisz wiedzieć, że dziecko będzie zachowywać się… jak dziecko. Często rodzice zapominają, że dziecko uczy się poprzez doświadczanie i eksplorowanie. Psuje, bałagani, popełnia mnóstwo błędów, do tego zachowuje się niedojrzale.

Jak na to reagujemy? Często zniecierpliwieniem, frustracją, gniewem. Tymczasem prawda jest taka, że część mózgu odpowiedzialna za logikę czy samokontrolę nie jest w pełni rozwinięta, dopóki człowiek nie osiągnie dorosłości. Dziecko jest dzieckiem i tak należy je traktować.


2. Ustalaj granice z szacunkiem, nie krytykuj. Wszystkiego o otaczającym nas świecie dziecko uczy się od rodziców. Wiadomo, że musisz wprowadzić pewne granice czy ustalić zasady postępowania, ale nie przekazuj tego w formie krytyki czy zawstydzania dziecka. Rób to stanowczo, ale z szacunkiem. Pomyśl, jak sama lubisz być traktowana i postępuj podobnie.

3. Bądź świadoma etapów rozwojowych.
Czy kiedykolwiek zastanawiałaś się, gdzie zniknął twój beztroski i słodki maluch, gdy zaczął swoją przygodę ze żłobkiem lub przedszkolem? Tak, odpowiada za to lęk separacyjny.

Istnieją setki bardzo normalnych, zdrowych (choć czasem nieprzyjemnych dla rodziców) zachowań, z których dziecko po jakimś czasie "wyrasta”. Jeśli zdasz sobie z tego sprawę, staniesz się bardziej wyrozumiałym i wpierającym rodzicem.

4. Poznaj temperament i osobowość swojego dziecka.
Wydaje się to dość oczywiste, ale często chcemy, by dziecko "dostosowało się” do nas i naszego stylu życia. Nie zwracamy uwagi na to, że ma ono swoje cechy charakteru i temperament, czasem bardzo różny od naszego. Gdy dobrze znasz swoje dziecko, to rozumiesz je i wiesz kiedy potrzebuje od ciebie dodatkowego wsparcia.

5. Daj swojemu dziecku czas na swobodną zabawę.
Tylko podczas właśnie takiej zabawy dziecko uczy się i rozwija wszystkie podstawowe umiejętności. Każdego dnia daj mu czas na zwykłe, nieuporządkowane, swobodne eksplorowanie świata.

6. Musisz wiedzieć, kiedy rozmawiać, a kiedy słuchać.
Dziecko ma naturalną umiejętność radzenia sobie i rozwiązywania swoich problemów, jeśli tylko mu na to… pozwolimy.

Wiadomo, że każdy rodzic chciałby spod nóg swojego dziecka usunąć każdą przeszkodę, ale odczekaj chwilę, zanim pouczysz je lub wskażesz mu gotowe rozwiązanie. Posłuchaj dziecka, okaż swoje zrozumienie i daj mu czas, by samo mogło znaleźć rozwiązanie.

7. Nie ograniczaj się tylko do roli rodzica. Wielu z nas często twierdzi, że nasze dzieci są dla nas całym światem. Jednak w codziennym życiu musisz pielęgnować swoje przyjaźnie, pasje czy zainteresowania, które sprawiają, że jesteś sobą.

Dzięki temu nie wpadniesz w pułapkę nadopiekuńczości – z jednej strony ty pozostaniesz przy zdrowych zmysłach, z drugiej unikniesz nadmiernego obciążania dziecka, by zaspokajało wszystkie twoje potrzeby emocjonalne.

8. Daj przykład. Dzieci są niezwykle spostrzegawcze, czy tego chcemy, czy nie. Obserwują nasze działania i uczą się, jak się zachować w konkretnych sytuacjach.

9. Pomyśl, jakiego człowieka chcesz ukształtować. Jakie umiejętności pragniesz przekazać dziecku, które pomogą mu w życiu lub będą je chronić? Jakich chcesz go nauczyć zasad? Jakie pokażesz mu drogowskazy, które będą je prowadzić przez całe jego życie? Warto od czasu do czasu odpowiedzieć sobie na te kluczowe pytania.

10. Daj dziecku wybór. Nie wyręczaj dziecka nie tylko w działaniu, ale również w myśleniu. Niech wie, że jego zdanie się liczy. Że zawsze może podjąć decyzję samodzielnie.

Oczywiście nie chodzi o to, by pozwalać dziecku na wszystko. Dzieci potrzebują przyjaznego przewodnictwa. Jednak warto tak rozmawiać z dzieckiem, by rozumiało, gdzie jest granica i czuło, że w "przestrzeni" przed nią może "poruszać się" samodzielnie.

Źródło: gottman.com