"Nieszkodliwe" białawe grudki na ciele? To objaw choroby zakaźnej, o której w ogóle się nie mówi

Alicja Cembrowska
Łatwo się nim zarazić, trudniej określić, że coś się dzieje – mięczak zakaźny nie powoduje przykrych dolegliwości. Nic nas nie boli, nic nie swędzi, nie mamy gorączki, a "jedynie" wykwity na skórze, które mogą być dokuczliwe. I zarażamy innych...
Mięczak zakaźny to choroba wirusa. Poznaj jej objawy Unsplash/Romina Farías
Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry. Najczęściej atakuje dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym, osoby aktywne seksualnie i te z obniżoną odpornością. U dzieci do zarażenia dochodzi drogą kropelkową jak przy ospie. U dorosłych najczęściej drogą płciową.

Objawy
Od momentu zarażenia do pojawienia się na skórze małych, wypukłych, twardawych guzków może minąć kilka tygodni, a nawet miesięcy.

Grudki mają kolor skóry, biały, woskowy, perłowy lub szarobiały. Pojawiają się pojedynczo lub w skupiskach (szczególnie u osób z obniżoną odpornością). Początkowo są wielkości główki od szpilki, ale potem rozrastają się do wielkości od 2 do 10 mm. W ich centralnej części możemy zaobserwować wgłębienie (nazywane "pępkowatym"), a po naciśnięciu wydobywa się z nich kaszowata treść.
Mięczak zakaźnywikipedia.org
Występują na całym ciele, ale najczęściej pojawiają się w pachwinach, pod pachami, na szyi i twarzy, kończynach, a także wokół narządów płciowych (raczej u dorosłych). Może im towarzyszyć tkliwość lub świąd, ale specjaliści nie wskazują na dodatkowe objawy. Nieraz, żeby mieć pewność, lekarze zlecają zrobienie wymazu, ale diagnozę najczęściej stawia się na podstawie samych charakterystycznych wykwitów na skórze.


Wykwitów, podobnie jak przy ospie, nie należy drapać. W przeciwnym razie możemy doprowadzić do ich rozsiewu lub drobnych urazów, a w konsekwencji do nadkażenia bakteryjnego.

Jak przenosi się mięczak?
Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z wirusem – dotknięcie przedmiotu, ubrań, ciała, zabawek, ręcznika, kontakt seksualny. Chociaż infekcja jest raczej łagodna, to ma charakter przewlekły, a nieleczona może trwać nawet kilka lat i przenosić się na kolejne części ciała i innych ludzi – to główny argument, żeby jednak do lekarza się udać.

Zmiany po kilku miesiącach ustępują samoistnie, jednak w tym czasie możemy zarazić wiele osób.

Mięczaka leczy się zabiegowo lub niezabiegowo. Jest to znacznie trudniejsza kwestia w przypadku dzieci – rodzice często nie zgadzają się na znieczulenie ogólne w przypadku konieczności przeprowadzenia zabiegu. Jeżeli mały pacjent ma więcej niż 2 lata, można zastosować roztwór wodorotlenku potasu.

Co istotne – leczeniu często muszą poddać się inni domownicy.
Źródło: poradnikzdrowie.pl