Jeśli macie dziecko w tym wieku, jesteście najbardziej narażeni na rozpad związku. Dlaczego?
Co buduje satysfakcję w związku? Kiedy poziom zadowolenia jest w nim najwyższy, a co go obniża? Jaki etap związku wiąże się z największymi trudnościami? Jest to ściśle związane z etapem rozwoju dzieci. Innym ważnym elementem są nasze indywidualne cechy.
Problemy w związku istnieją w zasadzie od początku jego istnienia. Dopóki małżonkowie wspierają się w ich rozwiązywaniu, dopóty napięcie wynikające z ich występowania nie jest tak dokuczliwe. Z czasem jednak obie strony zaczynają być zmęczone i wykonują coraz mniej przyjaznych i czułych gestów. Psychologowie dzielą stadia rozwoju małżeństwa na: przed urodzeniem dziecka, związek z małymi dziećmi, ze starszymi dziećmi oraz po usamodzielnieniu się dzieci.
Na każdym z etapów występują charakterystyczne problemy. Kiedy jest najtrudniej? Okazuje się, że w okresie, gdy dziecko dojrzewa. Bunt nastoletni, zmienny nastrój, dojrzewanie, eksperymenty z używkami, częste wagary – w rodzinie jest mnóstwo przyczyn, z powodu których w domu dochodzi do napiętej atmosfery i kłótni między rodzicami.
Wystarczy spojrzeć na wykres – załamanie satysfakcji w związku jest wtedy, gdy dziecko buduje swoją tożsamość. W rodzinach z nastoletnim dzieckiem co chwilę wybuchają konflikty o naukę, zgodę na powrót od kolegi. Chociaż młodzież rzadko się do tego przyznaje, to oprócz rówieśników, bardzo ważni są dla nich rodzice. W rodzinach funkcjonujących prawidłowo rodzice są wsparciem i "bezpieczną bazą".
Kiedy satysfakcja ze związku się zmniejsza?•Poradnictwo psychologiczne". Czesław Czabała, Sylwia Kluczyńska
Co utrudnia nam w uzyskaniu satysfakcji ze wspólnego życia?
Wiele czynników wpływa na to, jak para poradzi sobie w tym czasie. Słynny psycholog Aaron Beck sformułował kilka praktycznych porad ułatwiających poprawną komunikację, które mogą stać się częścią prac nad satysfakcją w związku.
1. Nigdy nie mamy pełnej wiedzy o stanie umysłu innych osób.
2. O postawach i pragnieniach innych informują nas często wieloznaczne sygnały.
3. Do czytania sygnałów wykorzystujemy nasz własny system dekodowania, nie zawsze adekwatny.
4. W zależności od stanu własnego umysłu dokonujemy interpretacji zachowań i postaw innych.
5. Poziom poprawności naszej interpretacji może radykalnie różnić się od stanu faktycznego.
Nastolatek w domu. Jak to wpłynie na rodzinę?
Wymienia się główne przyczyny, które wpływają na zmniejszanie się satysfakcję w związku. Z badań korelacji między cechami temperamentu a stopniem satysfakcji z życia małżeńskiego wynika, że niezadowolone żony i mężowie wykazują wyższy poziom neurotyzmu, niższy poziom ekstrawersji, ugodowości i sumienności w porównaniu z panterami zadowolonymi. Brak poczucia satysfakcji współwystępuje z obniżoną kontrolą stanów emocjonalnych, obniżonym poziomem optymizmu życiowego, zaufania do innych i obowiązkowości.
Czasami też niemożność uzyskania odpowiedniego poziomu satysfakcji w związku łączy się z nieumiejętnością budowania bliskości w związku, przede wszystkim bliskości emocjonalnej. Jest to wynik osobowościowych uwarunkowań, zwłaszcza niskiego poziomu empatii.
Przekonania na temat związków tworzymy przez całe życie. Budujemy je na podstawie własnych obserwacji i doświadczeń. Czasem staje się to istotna składowa myślenia życzeniowego, zwłaszcza jeśli chodzi o miłość i związane z nią zachowania partnera. To wszystko zwykle przyjmuje formę myślenia życzeniowego i założeń co do tego, jak związek powinien wyglądać.
Jest jakaś złota rada?
Co zatem zmienić, nad czym pracować, aby związek przynosił wysoką satysfakcję? Plastyczność zachowań, korzystanie z dostępnych zasobów, refleksyjność, komunikowanie własnych stanów emocjonalnych – to ściśle wiąże się z wysokim poczuciem satysfakcji w związku. To wszystko pomoże przejść trudny czas z adolescentem w domu.
Może cię zainteresować także: "Syndrom Królowej Śniegu" potrafi sprawić, że nigdy się nie zakochamy. Jak z tym walczyć?