To miał być rodzinny wieczór filmowy – popcorn, koc i coś "dla dzieci". Z braku pomysłu zapytałam AI o tytuł, którego lepiej unikać, żeby przypadkiem nie przestraszyć albo nie przytłoczyć dziecka. Nie wiem, czy chciałam to sprawdzić z ciekawości czy przekory – ale wiem jedno: po obejrzeniu tego filmu syn przez tydzień spał przy zapalonym świetle.
Dołącz do zamkniętej grupy rodziców na Fb! Tu rozmawiamy i wygrywamy nagrody.Zaczęło się od niewinnego pytania...
Wyszukiwarki są pełne "Top 10 filmów dla dzieci", ale nigdy jakoś nie ufałam tym rankingom. Chciałam "czegoś więcej" niż kolejnej bajki z gadającymi zwierzątkami.
Wpisałam więc pytanie do AI z drugiej strony: "Jaki film absolutnie nie nadaje się dla dziecka, mimo że wygląda niewinnie?". Odpowiedź przyszła szybko: to "Coraline" – animacja z 2009 roku w reżyserii Henry'ego Selicka.
Znana, pięknie zrealizowana, z etykietką "dla dzieci". Nawet miała nominację do Oscara w kategorii "Najlepszy długometrażowy film animowany" w 2010 roku. Co więc mogło pójść nie tak?
"Coraline" – bajka, która nie jest bajką
Film opowiada historię dziewczynki, która odkrywa alternatywną wersję swojej rodziny – idealną, ale coraz bardziej przerażającą. Brzmi jak fantazja, ale klimat tego filmu… to coś pomiędzy koszmarem a lękiem separacyjnym w wersji Tim Burton spotyka "Lśnienie".
Owszem, "Coraline" ma piękną animację. Ale ma też:
Dla dorosłego – intrygująca metafora. Dla dziecka – prawdziwy horror.
Konsekwencje, których się nie spodziewałam
Mój syn ma 8 lat i – jak sądziłam – dość "mocną psychikę". Przerywał "Harry’ego Pottera", bo się nudził, a bajki Disneya zna na pamięć. Ale tu – coś się przełamało. W trakcie filmu zamilkł, wtulił się we mnie, a w scenie z guzikowymi oczami poprosił, żeby film wyłączyć. Zrobiłam to. Ale było już za późno...
Przez kilka kolejnych dni nie chciał spać sam. Bał się, że "zmienię się w inną mamę". I choć tłumaczyłam, że to tylko film, widziałam, że coś głęboko go dotknęło.
'/%3e%3cpath%20class='cls-3'%20d='M48.19,61.08a11.16,11.16,0,0,1-10.88,11,11,11,0,1,1,0-21.9A11.1,11.1,0,0,1,48.19,61.08Zm0,27.7a11.16,11.16,0,0,1-10.88,11,11,11,0,1,1,0-21.9A11.1,11.1,0,0,1,48.19,88.78Z'%20transform='translate(-0.03)'/%3e%3c/svg%3e)
Nie wszystko, co animowane, jest dla dzieci
To była lekcja. Dla mnie, jako matki, która chciała "ambitnie i artystycznie", a nie po prostu – bezpiecznie. Dla syna – że obrazy zostają z nami dłużej niż myślimy, a ekran może naprawdę przerazić, jeśli nie jesteśmy na to gotowi.
I dla nas wszystkich: "film familijny" to nie to samo, co "film dla dzieci". Oznaczenie PG (Parental Guidance) to nie tylko etykietka na pudełku – to ostrzeżenie. I czasem naprawdę warto je potraktować serio.
Na koniec – przestroga
Nie piszę tego, żeby demonizować "Coraline". To piękny film – dla dorosłych, dla nastolatków, może nawet dla dzieci 11+. Ale na pewno nie dla wrażliwego ośmiolatka.
Więc jeśli planujesz rodzinny seans, nie pytaj tylko: czy to dobra bajka? Zapytaj też: czy to historia, którą moje dziecko będzie w stanie udźwignąć?
Bo czasem najgorsze, co możesz usłyszeć po seansie, to: "Mamo… a ty też masz oczy z guzików?".
Nie przegap żadnej ważnej wiadomości i obserwuj nas w Google News!