"To był dla nas rok ciężki finansowo. Wyprawialiśmy Komunię, w rodzinie też było kilka wesel i musieliśmy kupić nowy samochód. Starsza córka także jedzie na obóz żeglarski. Niestety przy tylu dużych wydatkach nie udało mi się odłożyć pieniędzy na wspólny rodzinny wyjazd.

Chciałam sama odłożyć, nie wyszło

Nie jestem zwolenniczką pożyczek i ogólnie proszenia o pomoc finansową. Staramy się żyć tak, by na wszystko starczało, a nie na kredyt. Stwierdziłam jednak w tym roku, że jeśli chcemy wyjechać choćby na parę dni nad Bałtyk, to musimy schować dumę do kieszeni.

Moi rodzice są już na emeryturze i nieźle im się powodzi. Bardzo mnie to cieszy, że są niezależni i mają spokojną starość. Wiem od nich, że sporo także udaje im się odłożyć. Pomyślałam, że mała pożyczka nie powinna być dla nich problemem. W końcu rodzina to rodzina. Lepsze to niż bank.

Nie mam powodu do wstydu

Mama jednak stanowczo odmówiła, ale nie to było najgorsze. 'Przecież we dwoje pracujecie i dobrze zarabiacie. Trzeba było oszczędniej żyć i lepiej planować. My nigdy od nikogo nawet gorsza nie pożyczyliśmy' – usłyszałam. Zrobiła mi także wykład o tym, jaki słaby przykład dajemy naszym dzieciom i że powinno nam być wstyd, że nie odłożyliśmy pieniędzy.

Zrobiło mi się przykro, bo uważam, że dajemy naszym córkom dobry przykład i nie mamy czego się wstydzić. Żyjemy oszczędnie i nie szastamy pieniędzmi, kupujemy to, co trzeba, nie rozpieszczamy dzieciaków. Liczyłam, że rodzice także to docenią i chętnie pomogą choćby ze względu na wnuczki. Sami mówili, że zasługujemy na odpoczynek.

Mają odłożoną kasę, której w tej chwili nie potrzebują, a my planowaliśmy oddać jak najszybciej, oczywiście z procentem. Nie pożyczą z obawy o moralność naszych dzieci. Teraz żałuję, że jednak po cichu nie wzięłam pożyczki z banku".