Młodsze pokolenia mają jakiś większy luz w planowaniu swoich urlopów i wolnego czasu. Majówka? To oczywiste, że to czas na jakiś fajny wypad. Z kolei, gdy rozmawiam z tymi, którzy urodzili się w latach 80., to okazuje się często, że oni jadą na działkę z rodzicami lub teściami. 

Jakoś dzieje się tak, że właśnie to pokolenie ma mocne poczucie, że majówka jest zaklepana na rodzinne spotkania. Owszem, może i ktoś to lubi, ale jest i gros osób, które robią to: z przyzwyczajenia, bo tak było, co roku, bo głupio się wyłamać, nie chcą robić przykrości bliskim itd. Słyszę nieraz wzdychanie: "no musimy". No właśnie, ale czy oby na pewno musimy?

Kolejny obowiązek

Życie nas mocno dociska: ogrom obowiązków i problemów sprawia, że mamy coraz mniej czasu dla siebie, ale i dla naszej najbliższej rodziny. Niedawno rozmawiałam ze znajomą, która postanowiła, że w tym roku wyłamie się ze schematu i twierdzi, że nagle poczuła olbrzymią ulgę.

– Długi weekend z moimi rodzicami to dodatkowe obowiązki i nikła pomoc przy dzieciakach. Zero luzu i swobody. Od kilku lat czuję, że się duszę. Majówka to takie otwarcie sezonu, więc wszystko jest ogarniane po zimie. Tak naprawdę jedziemy, harujemy i nie odpoczywamy. Niby wieczorem jest piwo i grill, ale zupełnie mnie to nie relaksuje – żali się znajoma i dodaje: – Mnie zawsze było żal rodziców, tymczasem mój młodszy brat ma to w nosie.

To rodzice dyktują, jak ma wyglądać dzień, kiedy wszyscy wstają i co robią, więc koleżanka czuje się, jakby znowu była małym dzieckiem. – Staram się nie napinać i nie kłócić, by nie psuć wszystkim wyjazdu, ale nie mam już na to ani siły, ani ochoty. Najbardziej mnie jednak drażni to, że praktycznie nie spędzamy czasu razem z mężem i synami. Nie ma problemu, pomogę w jakiś weekend, ale nigdy więcej w majówkę. Od teraz zaklepuje ten czas dla mojej najbliższej rodziny.

Stawia na swoją małą rodzinę

W tym roku wraz z mężem i synami wybierają się w góry, już wybrali szlaki, które chcą zaliczyć. Chcą spędzić czas sami ze sobą, bo się za sobą bardzo stęsknili. I szczerze mówiąc, rozumiem to uczucie. Niby spędzamy każdego dnia ze sobą czas, ale dużo w tym zadań, rutyny i pędu. Ciężko wyhamować i się sobą nacieszyć, a nawet sobą znudzić. Sama nie pamiętam, kiedy ostatnio mieliśmy leniwy poranek czy piżamowy dzień, choć obiecywaliśmy sobie, że o to zadbamy. Nie ma dnia, by czegoś nie trzeba było załatwić, a kalendarz pęka w szwach. 

Majówka to taki moment między feriami zimowymi a wakacjami, gdy można wreszcie odsapnąć. Trudno się dziwić, gdy ktoś nie chce, by to był kolejny obowiązek. A wy jakie macie plany na majówkę? Atrakcje tylko dla waszej małej rodziny, a może jednak jakieś rodzinne zobowiązania?

 Często poczucie obowiązku względem rodzeństwa i rodziców "przeszkadza" nam, by zająć się najbliższą rodziną, dziećmi. Nie mamy tyle sił, by to ogarnąć, czas wybrać mądrze.