"Po raz pierwszy od 14 lat byłam sama w nocy. Teraz nie mogę się otrząsnąć"

"Mam 40 lat. Od 15 nie mieszkam sama, wcześniej też różnie bywało, bo wiadomo, studia, akademik, stancja itd. Ale zdarzało mi się mieć własny pokój, więc i bywać nocami samej. A jednak odkąd wyszłam za mąż, a potem pojawiły się dzieci, nigdy nie spędziłam sama nocy. Zawsze ktoś jest w domu. Jak nie cała rodzina (mąż, dwoje dzieci -– 14 i 9 lat), to różne jej konfiguracje. A to same dzieci, bo mąż w delegacji, a to jedno z dzieci na obozie, ale reszta domowników w domu…" – zaczyna swój list kobieta. 

"Ale ten weekend był inny", relacjonuje w mailu Kasia. "Mąż zabrał dzieciaki do swoich rodziców, a ja, jako że byłam trochę przeziębiona, postanowiłam zostać w domu. Jeśli myślicie, że czułam się z tym dziwnie, tęskniłam albo bałam być sama w nocy, to muszę was wyprowadzić z błędu. Nie mogę się po tym weekendzie otrząsnąć, bo to było po prostu wspaniałe! Sama byłam w szoku, jakie to było cudowne!".

Co może być tak wspaniałego w zostaniu samej w domu? Kasia wyjaśnia to tak: "Oczywiście przez chorobę nie było mowy o jakimś wyjściu z koleżankami, grzecznie więc zostałam w domu. Kąpiel, Netflix, herbata… Jadłam śmieciowe jedzenie, kiedy miałam ochotę, nie musiałam myśleć o karmieniu domowników, nikt niczego ode mnie nie chciał… No serio, najlepszy weekend od 14 lat!".

I tu już chyba trudno oprzeć się pewnej tęsknocie za takim czasem, prawda? Jak miło byłoby przez chwilę niczego nie musieć, robić tylko to, na co aktualnie mamy ochotę…

"To mi dało do myślenia, że muszę tak robić częściej i że wszyscy potrzebujemy takiego czasu tylko dla siebie. Ale naprawdę dla siebie i naprawdę czasu, a nie jakiejś tam wykradzionej godzinki na fryzjera czy wieczoru na spotkanie z psiapsi. Kobiety, wysyłajcie mężów z dzieciakami do babć i dziadków, a wy zróbcie sobie wakacje! To jest bezcenne!", przekonuje Kasia.

Co o tym myślicie? Kiedy ostatnio miałyście weekend tylko dla siebie? Wszędzie teraz przewija się namawianie do dbania o siebie, może warto pochylić się też nad taką opcją, jak ta wspomniana przez Kasię? O ile w ogóle macie taką możliwość, bo wiadomo, że różne są sytuacje i czasami jest to z różnych powodów niewykonalne.

Jedno jest pewne, każdej z nas przydałyby się krótkie wakacje od bycia mamą i żoną. Taki czas sprzyja nie tylko relaksowi, ale i refleksji. Pozwala złapać dystans i naładować akumulatory, a potem jeszcze bardziej cieszyć się rodziną.