Tych 7 zachowań twojego dziecka wcale nie są oznaką "niegrzeczności". Znasz je?
Iza Orlicz
15 listopada 2021, 12:03·3 minuty czytania
Publikacja artykułu: 15 listopada 2021, 12:03
Czasem jakieś zachowanie naszego dziecka wydaje nam się "niegrzeczne”, krnąbrne, nieznośne i chcemy za wszelką cenę oduczyć je takiego postępowania. Tymczasem niektóre z tych zachowań są częścią normalnego etapu rozwoju dziecka lub stanowią zwykłą reakcję na zachowania innych.
Reklama.
Czasem dziecko zachowuje się w taki sposób, że myślimy tylko jedno: jest "niegrzeczne".
Niektóre "niegrzeczne” zachowania naszych dzieci nie są tak naprawdę takie i warto zdawać sobie sprawę z tego, że to np. zwykły etap rozwoju.
Oto 7 zachowań dziecka, które mogą irytować czy wprowadzać z równowagi rodziców, ale nie są "niegrzeczne".
Chcemy nauczyć nasze dzieci odpowiedniego postępowania, ale nie wszystko, co nam wydaje się niewłaściwe, rzeczywiście takie jest. Na jakie zachowania dziecka powinniśmy zwrócić uwagę?
7 z pozoru "niegrzecznych" zachowań
Niektóre "niegrzeczne” zachowania naszych dzieci nie są tak naprawdę niegrzeczne i warto zdawać sobie sprawę z tego, że albo to zwykły etap rozwoju, odpowiedź na zachowania innych lub dziecko jest za małe, by kontrolować pewne swoje reakcje.
1. Nadmierne pobudzenie. Próbujesz jak najciekawiej zorganizować dziecku czas (np. idziecie na plac zabaw i na pizzę), a i tak widzisz, że często w takich sytuacjach po jakimś czasie wybucha płaczem, jest zdenerwowane i nadpobudliwe. Okazuje się, że organizm dziecka reaguje prawidłowo.
Badania pokazują, że większość współczesnych dzieci doświadcza tzw. "skumulowanej reakcji stresowej”, spowodowanej przemęczeniem i nadmiarem aktywności, również tej wydawałoby się z pozoru przyjemnej (spotkania z innymi dziećmi, zabawa, kino, wybór nowych zabawek).
To wszystko jednak sprawia, że dzieci doświadczają nadmiaru bodźców, przez co reagują płaczem, złością, wybuchami gniewu czy zdenerwowaniem. Dzieci potrzebują rozrywki, ale też czasu, który spędzą spokojnie, w ciszy, samotnie, by zregenerować siły.
2. Niekontrolowanie impulsów. Na pewno doświadczyłaś takiej sytuacji: mówisz do dziecka, by czymś nie rzucało i właśnie w tym momencie zabawka leci przez pół pokoju. Wydaje nam się, że dziecko robi to specjalnie i "na złość”, ale tak nie jest.
Kolejne badania wskazują, że obszary mózgu, które odpowiadają za samokontrolę są niedojrzałe tuż po urodzeniu, a ich rozwój jest długim i powolnym procesem. Niedawno przeprowadzono eksperyment: 56 proc. badanych rodziców uważała, że dzieci poniżej 3 roku życia powinny być w stanie oprzeć się chęci zrobienia czegoś zabronionego, podczas gdy większość z nich nie opanuje tej umiejętności do wieku trzech i pół lub nawet czterech lat.
3. Bycie w ciągłym ruchu. "Siedź spokojnie!” "Przestań gonić brata wokół stołu!”, "Nie skacz z kanapy!”. Rodziców wyprowadzają z równowagi takie zachowania dzieci, tymczasem są one naturalnym etapem rozwoju. Dzieci mają potrzebę spędzania czasu w ruchu – biegania, jazdy na rowerze, hulajnodze, czołgania się, skakania, huśtania, ścigania się. Zamiast nazywać takie zachowanie "złym”, po prostu zorganizujmy mu tak czas, by mogło wytracić swoją energię, np. podczas wyprawy do lasu czy parku.
4. Stawianie na swoim i bycie niezależnym. Już naprawdę małe dzieci (2-3-letnie) starają się przejąć inicjatywę i zrealizować własne plany. Oczywiście może być to irytujące, gdy tłumaczysz dziecku, że tak się nie robi, ale ono upiera i chce zrobić "po swojemu”. Pozwól mu na to, bo właśnie w ten sposób uczy się samodzielności, podejmowania decyzji, realizacji własnych celów.
5. Wyrażanie trudnych emocji. Jesteśmy dorośli i już nauczyliśmy się oswajać i kontrolować swoje emocje lub po prostu umiemy je skrzętnie ukrywać. Dzieci tego nie potrafią. To, co czują, wyrażają całe sobą.
Oczywiście ich frustracja, gniew, rozczarowanie, złość są często dla rodziców niewygodnymi emocjami, ale warto nauczyć się nie reagować na nie zbyt gwałtownie, np. krzykiem. Nauczmy dzieci radzić sobie ze swoimi uczuciami, nawet gdy nie zawsze są one miłe i przyjemne.
6. Okazywanie słabszych stron charakteru. Każdy ma swoje mocne i słabsze strony. Nasze dziecko może świetnie koncentrować się na nauce, ale ma problem z organizacją (np. sprzątaniem po sobie). Może być skrupulatne, ale wszystko robić bardzo wolno. Uzmysłowienie sobie, jakie twoje dziecko ma mocne, ale też słabsze strony pozwoli ci, być bardziej wyrozumiałym w stosunku do jego "niegrzecznych” zachowań.
7. Wygłupianie się. Twoje dziecko wciąż się "zgrywa”, wygłupia, robi sobie żarty, gdy ty prosisz go o wykonanie jakiegoś polecenia? Dzieci ponad wszystko uwielbiają zabawę, nawet wbrew planom rodziców, co może się wydawać oznaką "niegrzeczności”. Rada na to jest tylko jedna – akceptacja i zapewnienie dziecku w ciągu dnia czasu na wygłupy i beztroską zabawę.