Przepraszanie dziecka świadczy o naszej rodzicielskiej dojrzałości
Przepraszanie dziecka świadczy o naszej rodzicielskiej dojrzałości 123rf.com

Od najmłodszych lat uczymy nasze dzieci słowa "przepraszam”, ale sami często nie stosujemy go w praktyce w stosunku do naszych pociech. Dlaczego? Niektórzy rodzice mają trudność z przyznawaniem się do błędów, inni są zdania, że przepraszanie to okazywanie słabości. Tymczasem jest dokładnie na odwrót.

REKLAMA
  • Wielu rodziców ma opór przed przepraszaniem swoich dzieci, uważają, że w ten sposób okazują słabość.
  • Umiejętność przepraszania świadczy o naszej rodzicielskiej dojrzałości..
  • Na co zwrócić uwagę, gdy przepraszasz swoje dziecko?
    • Wielu rodziców nawet nie ukrywa, że często ma opór przed przepraszaniem, bo obawiają się utraty autorytetu czy szacunku ze strony dziecka. A przecież przepraszanie jest oznaką naszej rodzicielskiej dojrzałości. Na co zwrócić, gdy przepraszasz własne dziecko?
    1. Nie lekceważ uczuć dziecka. Zdarza się, że rodzicom "puszczają nerwy”, zaczynają krzyczeć na dziecko, mówią słowa, których potem żałują. Po chwili emocje opadają i czują się głupio, że nie udało się im zapanować nad sobą. Pokaż dziecku, że zdajesz sobie sprawę z tego, że zraniłaś jego uczucia. Przeproś je nie za swoje emocje (te nigdy nie są "złe”), ale swoje zachowanie.
    2. Wyjaśnij, dlaczego tak się stało. Wytłumacz swoje niewłaściwe zachowanie. Przeproś i przyznaj, skąd powód takiego zachowania. Może w ostatnim czasie jesteś przemęczona/zestresowana/sfrustrowana, co oczywiście nie jest usprawiedliwieniem, ale uzmysłowisz dziecku, że każdy może mieć słabszy dzień. Nigdy jednak nie przerzucaj winy na dziecko, mówiąc, np. "Nie wrzeszczałabym, gdybyś ty…”
    3. Zapewnij je, że następnym razem postarasz się zapanować nad sobą. W przeprosinach chodzi o rozpoznanie własnego zachowania. Wiesz, że postąpiłaś niewłaściwie i nie chcesz podobnego błędu popełnić w przyszłości. Zapewnij je, że będziesz się starać, możesz np. powiedzieć: "Następnym razem spróbuję wziąć kilka głębokich oddechów, zamiast krzyczeć na ciebie”.
    4. Przepraszaj jasno i zwięźle. W kilku prostych, zwięzłych słowach powiedz, że jest ci przykro. Bądź empatyczna, dzięki temu twoje dziecko wyciągnie z twoich przeprosin naukę, że jeśli zdarzy mu się źle zachować, to zawsze może to naprawić.
    5. Przepraszaj szczerze. Zachowaj zasadę patrzenia dziecku w oczy - jeśli jest jeszcze małe, przykucnij, by być na jego poziomie. Nie mów "przepraszam” ukradkiem czy od niechcenia. Wyraź żal za swoje zachowanie z pełną świadomością.
    6. Zaoferuj zadośćuczynienie. Oczywiście nie chodzi o zabawki czy słodycze, ale wspólnie spędzony czas, który poprawiłby samopoczucie twojego dziecka. Może zagracie w planszówkę lub wspólnie obejrzycie bajkę, tak naprawdę zrobicie cokolwiek, co umocni waszą więź.