Reklama.

Nie tylko Wanda Rutkiewicz. Lista wybitnych polskich himalaistek jest znacznie dłuższa

19 stycznia 2021, 15:36·4 minuty czytania

Publikacja artykułu: 19 stycznia 2021, 15:36

Od kilku dni świat żyje wiadomością, że pierwszy raz w historii K2 zostało zdobyte zimą. To doskonała okazja, by przypomnieć sobie, jak wiele niesamowitych himalaistek narażało swoje życie, by realizować niebezpieczną pasję. Lista Polek, które zasłynęły z górskiej wspinaczki, jest naprawdę długa.

Magdalena Konczal

W polskim himalaizmie bardzo ważną rolę odgrywają kobiety.

Lista kobiet, które zdobyły ośmiotysięczniki, jest spora. Oto 5 portretów niezwykłych himalaistek.

Na liście znajdziemy nie tylko Wandę Rutkiewicz, ale także Halinę Kruger-Syrokomską, Dobrosławę Miodowicz-Wolf, Annę Czerwińską czy Krystynę Palmowską.

O polskich himalaistkach warto mówić nie tylko ze względu na historię, ale także teraźniejszość. Niedawno Magdalena Gorzkowska ogłosiła, że podejmię próbę zdobycia K2. Jeśli by się jej udało, stałaby się pierwszą kobietą, która postawiła nogę na tym ośmiotysięczniku zimą.

Kobiet, które dokonały wielkich wyczynów w zdobywaniu wysokich gór, jest jednak znacznie więcej. Oto zaledwie 5 z nich.

1. Wanda Rutkiewicz

Jeśli znamy którąś z polskich himalaistek, to jest nią z pewnością Wanda Rutkiewicz. Zasłynęła z tego, że jako trzecia kobieta na świecie, a pierwsza w Europie zdobyła Mount Everest. Zdobyła osiem z czternastu ośmiotysięczników. Była kierowniczką wyprawy na Gaszerbrum II i III. W 1985 w czysto kobiecym składzie zdobyła Nanga Parbat.

Może cię zainteresować także: Dawała wygrać królowi Szwecji, kłóciła się z Chaplinem. Poznajcie Jadzię – poprzedniczkę Radwańskiej

Himalaizm dla Wandy był całym życiem, pasją, z której nie byłaby w stanie zrezygnować. W książce "Wanda. Opowieść o sile życia i śmierci" autorka pisze o tym, że najsławniejsza polska himalaistka była kobietą o silnym charakterze. Wiele od siebie wymagała. Może dlatego było jej tak trudno porozumieć się z otaczającym ją środowiskiem? Jedynie w górach odnajdywała ukojenie.

– Wanda zawsze była gotowa, by podjąć nawet największe ryzyko. Miała świadomość, że to się może źle skończyć. Była z tym pogodzona, podchodziła do tego bez lęku. O tematach ostatecznym mówiła na zimno, bez emocji. Bez skomplikowanej filozofii. Ale w innych ludziach, z którymi Wanda jeździła na wyprawy, nie było pogodzenia ze śmiercią i myślę, że na tym polegał jej konflikt ze środowiskiem, nie tylko z ludźmi gór, ale chyba też z otoczeniem. Nie było wzajemnego zrozumienia – pisze w książce o Wandzie Rutkiewicz Anna Kamińska.

12 maja 1992 roku razem z Carlosem Carsolio podjęła się zdobycia trzeciego co do wysokości ośmiotysięcznika. Kanczendzongi nie zdobyła, najprawdopodobniej zmarła w górach, jednak jej ciała nigdy nie odnaleziono.

2. Halina Kruger-Syrokomska

Alpinistka i himalaistka urodzona w 1938 roku. Bardzo mocno propagowała zaangażowanie się kobiet w ten wówczas bardzo zmaskulinizowany sport. Działała wbrew szyderstwom męskich środowisk. Często decydowała się na to, by zdobywać kolejne szczyty w czysto żeńskich zespołach. Była pierwszą Europejką, która razem z Anną Okopińską stanęła na Gaszerbrumie II.

Wspinała się także z Wandą Rutkiewicz, choć nierzadko popadały w konflikty przez odmienne charaktery. Halina Kruger-Syrokomska zmarła na obrzęk mózgu, spowodowany chorobą wysokościową. Miało to miejsce podczas wyprawy na K2 w 1982 roku.

– Żona zgodziła się pojechać na K2 tylko dlatego, że Wanda chodziła wtedy o kulach i poprosiły ją o to uczestniczki wyprawy, które nie chciały jechać na tę ekspedycję z Wandą bez Haliny. Halina była bardzo towarzyska, wszyscy ją lubili, a po konfliktach z Wandą na Gaszerbrumach dziewczyny nie paliły się, by jechać same z Wandą, dlatego poprosiły Halinę, by pojechała z nimi w góry jeszcze ten ostatni raz – przytacza słowa Janusza Syrokomskiego Anna Kamińska w książce o Wandzie Rutkiewicz.

3. Dobrosława Miodowicz-Wolf

Urodzona w 1953 roku himalaistka i etnografka. Jej mąż – Jan Wolf również był wspinaczem. Przygoda Dobrosławy ze wspinaniem rozpoczęła się standardowo, bo od Tatr. Następnie zaczęła zdobywać Alpy i Kaukaz. W 1977 roku w kobiecej drużynie razem z Anną Okopińską i Haliną Kruger-Syrokomską przeszła przez Deskę na północnej ścianie Ułłu Tau Czana.

Później podjęła próbę samotnego zdobycia Nanga Parbat. Zginęła w górach, podczas odwrotu wyprawy na K2. Pomagała innym himalaistom, a sama zmarła z wyczerpania.

4. Anna Czerwińska

Anna Czerwińska urodziła się w 1949 roku. Jest zdobywczynią aż sześciu ośmiotysięczników i Korony Ziemi. Wszystko zaczęło się jednak w 1969 roku od taternictwa. Później zdecydowała się na to, by zacząć wspinać się po wyższych górach.

Często uczestniczyła w wyprawach razem z Wandą Rutkiewicz i Krystyną Palmowską. Zazwyczaj wspinała się w zespołach kobiecych. Jako druga Polka stanęła na Mount Everest. Stała się wówczas najstarszą kobietą, która zdobyła ten szczyt. Jako drugi człowiek narodowości polskiej – zaraz po Leszku Cichym – zdobyła Koronę Ziemi.

W 2003 roku przez prezydenta RP została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi za zasługi polskiego taternictwa i alpinizmu, za popularyzowanie sportu wspinaczkowego.

5. Krystyna Palmowska

Taterniczka i himalaistka urodzona w 1948 roku. Z wykształcenia jest inżynierem elektronikiem. Jako pierwsza kobieta zdobyła Broad Peak. Kilka lat później w zespole kobiecym postawiła nogę na Nanga Parbat. Wspinała się razem z Anną Okopińską, Haliną Kruger-Syrokomską czy Anną Czerwińską.

Palmowska i Czerwińska to himalaistki, które stanowiły naprawdę zgrany zespół w zdobywaniu ośmiotysięczników. Są także autorkami książki "Dwa razy Matterhorn".

Może cię zainteresować także: "Po jaką cholerę oni tam lezą?". Himalaiści i alpiniści zamykają usta kanapowym hejterom

Źródła: Wikipedia, cytaty pochodzą z książki "Wanda. Opowieść o sile życia i śmierci" Anny Kamińskiej, Wydawnictwo Literackie 2017