Te strategie działają jak magiczny klucz! Dzięki nim dziecko opowie ci, co czuje

1. Spróbujcie to napisać. Przeprowadź zabawę pod tytułem: "Czuję się…”. Niech twoje dziecko wymyśla jak najwięcej słów, które pozwolą mu dokończyć to zdanie. Możecie zrobić wspólną "burzę mózgów” lub napisać na karteczkach różne odpowiedzi – dziecko wybierze spośród nich te, które najlepiej opisują jego nastrój. To też świetny wstęp do późniejszej rozmowy o jego uczuciach.

2. Pole zmartwień. Możesz poprosić dziecko, by napisało list, w którym wypisze wszystko, co budzi w nim niepokój. Możesz też na kartce narysować koło lub kwadrat (to tzw. pole zmartwień) i niech dziecko powie (a ty zapisz), co powinno się w nim znaleźć.

3. Odegrajcie scenkę. To przede wszystkim zabawa dla młodszych dzieci. Zaproponuj, by dziecko udawało np. ulubioną postać z bajki i odegrajcie różne scenki (np. świnka Pepa nie może iść do przedszkola i spotkać się z przyjaciółmi, co czuje?). Możecie też zamienić się rolami – ty jesteś dzieckiem, twoje dziecko rodzicem, z którym możesz porozmawiać na różne tematy. Może w ten sposób łatwiej będzie mu uzewnętrznić swoje uczucia.

4. Użyj obrazków. To również propozycja dla młodszych dzieci. Przygotuj kartki z narysowanymi wyrazami twarzy, które oznaczają różne emocje: "szczęście”, "smutek”, "strach”, "radość”, „złość”, "spokój”. To dobry sposób na rozpoczęcie rozmowy z dzieckiem o sprawach, które je martwią lub których się boją.

5. Mów o swoich uczuciach. Dziecko zwraca uwagę na sposób, w jaki mówimy i jak się zachowujemy. Powiedz dziecku, jak się czujesz (bez niepotrzebnego wdawania się w szczegóły, co wywołuje twój największy niepokój) i zachęć je do zrobienia tego samego.

6. Użyj zdjęć. Przejrzyjcie wasze wspólne zdjęcia lub zdjęcia (obrazki) w książce, a następnie poproś dziecko, aby opowiedziało ci, jakie emocje i uczucia rozpoznaje na zdjęciach. Jakie z nich są podobne do tych, które samo teraz czuje?

7. Zagrajcie w piłkę. To prosta gra, polegająca na tym, że rzucasz piłkę w kierunku dziecka i jednocześnie mówisz, np. "Kiedy jestem smutny to…”, a ono musi złapać piłkę i dokończyć zdanie, np. „...chowam się w swoim pokoju”. Wymyśl kilka zdań, które będą odpowiadać obecnej sytuacji, np. "Kiedy nie widuje moich przyjaciół, to czuję…”. Odpowiedzi twojego dziecka być może staną się dla ciebie wskazówką do jego wewnętrznego świata.

8. Stwarzaj okazję do rozmów. Podczas różnych codziennych sytuacji (np. w porze obiadu, podczas wieczornych przygotowań do snu) może nadarzyć się okazja do rozmowy o emocjach czy obawach związanych z obecną sytuacją. Staraj się też, w sposób zrozumiały dla dziecka, wyjaśniać mu to, co się teraz dzieje.

Źródło: huffingtonpost.com.au