REKLAMA
W ostatnich miesiącach o karaniu dzieci fizycznie napisano w polskich mediach chyba wszystko – od pochwał klapsów, które padły z ust publicystów o konserwatywnych poglądach po jednoznaczną krytykę. Amerykańscy pediatrzy zdecydowanie stoją po tej drugiej stronie. Maja też argumenty niezwiązane z poglądami – z badań wynika, że kara fizyczna nie daje takiego efektu, jakiego zwolennicy klapsów oczekują.
Kara fizyczna w rzeczywistości sprawia, że dzieci z wiekiem stają się agresywne oraz bardziej podatne na zaburzenia psychiczne, w tym związane z nadużywaniem różnych substancji.
Szkodliwe dla rozwoju dziecka jest również podnoszenie na nie głosu. Upokarzanie, zawstydzanie, przemoc psychiczna podnoszą poziom hormonów stresu u dzieci, co może trwale zmienić ich dorastające umysły. Nie wspominając o tym, że krzyk niszczy dziecko, jego samoocenę i przyczynia się do stanów depresyjnych.
Często w debacie publicznej krytykowanie klapsów i krzyku na dzieci zmierza w kierunku wniosków wokół skutków bezstresowego wychowania. Że dzieci wyrastają na bezwstydne bandziory bez zasad i szacunku do świata i ludzi. To oczywiście przekonanie na wyrost. Specjaliści z Amerykańskiej Akademii Pediatrii opracowali listę skutecznych i pozytywnych technik wychowawczych, które i dyscyplinują, i nikogo nie krzywdzą.
6 metod dobrego wychowania
1. Chwal dziecko za dobre zachowanie. Bądź wyczulony na to, co twoje dziecko robi dobre. Kiedy słucha, przeprosi, pomaga – zauważ to i doceń. W ten sposób dziecko będzie wiedziało, czego oczekujesz, co jest dobre i dlaczego, a przede wszystkim dostanie komunikat, że nie trzeba rozrabiać, by zwrócić na siebie uwagę.
1. Chwal dziecko za dobre zachowanie. Bądź wyczulony na to, co twoje dziecko robi dobre. Kiedy słucha, przeprosi, pomaga – zauważ to i doceń. W ten sposób dziecko będzie wiedziało, czego oczekujesz, co jest dobre i dlaczego, a przede wszystkim dostanie komunikat, że nie trzeba rozrabiać, by zwrócić na siebie uwagę.
2. Postaw granicę. Kiedy twoje dziecko źle się zachowuje, wytłumacz, dlaczego źle postępuje i powiedz, by przestało. Ustal jasne zasady i trzymaj się ich. Jeśli będziesz zmuszony wyegzekwować zapowiedziane konsekwencje, zrób to.
3. Jeśli Twoje dziecko nie przestaje źle się zachowywać i nie reaguje na to, co mówisz, nie krzycz i nie reaguj agresywnie. Często rozbrajającym gestem jest wyciągnięcie do dziecka ręki i pytanie "jak się czujesz? Jak mogę ci pomóc?"
4. Posłuchaj swojego dziecka. Porozmawiaj z nim o dobrych i gorszych momentach dnia. Jeśli miało ciężki czas, niech opowie całą historię. W trakcie rozmowy przedstaw dziecku odmienną perspektywę – jaśniejszą. Pokaż, że z każdej sytuacji można wynieść jakąś naukę, czy coś pozytywnego dla siebie.
5. Jeśli czujesz się sfrustrowany zachowaniem swojego dziecka, upewnij się, że jest bezpieczne i zrób sobie przerwę. Kilka chwil w spokoju, kilka oddechów, rozmowa z kimś, uspokojenie nerwów, przyniesie znacznie więcej dobrego niż dokarmianie gniewu.
Źródło: babycenter.com