Co zrobić, by dziecko nas słuchało?
Co zrobić, by dziecko nas słuchało? fot. suchota / 123RF Zdjęcie Seryjne

Choć wielu rodziców nadal twierdzi, że czasem trzeba krzyknąć na dziecko, by do niego "dotarło", a może nawet dać klapsa, nie są to wymarzone metody wychowawcze. Ślady, jakie wówczas zostają w psychice dziecka, nie mają nic wspólnego z dobrym wychowaniem szczęśliwego dziecka. Specjaliści z Amerykańskiej Akademii Pediatrii mają dla rodziców kilka rad, które razem stanowią listę sposobów utrzymywania dyscypliny bez negatywnych skutków ubocznych.

REKLAMA
W ostatnich miesiącach o karaniu dzieci fizycznie napisano w polskich mediach chyba wszystko – od pochwał klapsów, które padły z ust publicystów o konserwatywnych poglądach po jednoznaczną krytykę. Amerykańscy pediatrzy zdecydowanie stoją po tej drugiej stronie. Maja też argumenty niezwiązane z poglądami – z badań wynika, że kara fizyczna nie daje takiego efektu, jakiego zwolennicy klapsów oczekują.
Kara fizyczna w rzeczywistości sprawia, że dzieci z wiekiem stają się agresywne oraz bardziej podatne na zaburzenia psychiczne, w tym związane z nadużywaniem różnych substancji.
Szkodliwe dla rozwoju dziecka jest również podnoszenie na nie głosu. Upokarzanie, zawstydzanie, przemoc psychiczna podnoszą poziom hormonów stresu u dzieci, co może trwale zmienić ich dorastające umysły. Nie wspominając o tym, że krzyk niszczy dziecko, jego samoocenę i przyczynia się do stanów depresyjnych.
Często w debacie publicznej krytykowanie klapsów i krzyku na dzieci zmierza w kierunku wniosków wokół skutków bezstresowego wychowania. Że dzieci wyrastają na bezwstydne bandziory bez zasad i szacunku do świata i ludzi. To oczywiście przekonanie na wyrost. Specjaliści z Amerykańskiej Akademii Pediatrii opracowali listę skutecznych i pozytywnych technik wychowawczych, które i dyscyplinują, i nikogo nie krzywdzą.
6 metod dobrego wychowania
1. Chwal dziecko za dobre zachowanie. Bądź wyczulony na to, co twoje dziecko robi dobre. Kiedy słucha, przeprosi, pomaga – zauważ to i doceń. W ten sposób dziecko będzie wiedziało, czego oczekujesz, co jest dobre i dlaczego, a przede wszystkim dostanie komunikat, że nie trzeba rozrabiać, by zwrócić na siebie uwagę.
2. Postaw granicę. Kiedy twoje dziecko źle się zachowuje, wytłumacz, dlaczego źle postępuje i powiedz, by przestało. Ustal jasne zasady i trzymaj się ich. Jeśli będziesz zmuszony wyegzekwować zapowiedziane konsekwencje, zrób to.
3. Jeśli Twoje dziecko nie przestaje źle się zachowywać i nie reaguje na to, co mówisz, nie krzycz i nie reaguj agresywnie. Często rozbrajającym gestem jest wyciągnięcie do dziecka ręki i pytanie "jak się czujesz? Jak mogę ci pomóc?"
4. Posłuchaj swojego dziecka. Porozmawiaj z nim o dobrych i gorszych momentach dnia. Jeśli miało ciężki czas, niech opowie całą historię. W trakcie rozmowy przedstaw dziecku odmienną perspektywę – jaśniejszą. Pokaż, że z każdej sytuacji można wynieść jakąś naukę, czy coś pozytywnego dla siebie.
5. Jeśli czujesz się sfrustrowany zachowaniem swojego dziecka, upewnij się, że jest bezpieczne i zrób sobie przerwę. Kilka chwil w spokoju, kilka oddechów, rozmowa z kimś, uspokojenie nerwów, przyniesie znacznie więcej dobrego niż dokarmianie gniewu.
Źródło: babycenter.com