
Alergie pokarmowe dotyczą nawet 40% populacji całego świata. W tym 6-8% stanowią alergie niemowląt i dzieci do 3 roku życia. Aby zmniejszyć odsetek tych chorób, należy już od pierwszych dni życia zadbać o prawidłową dietę maleństwa i o zasiedlenie jego jelit przez prawidłowe bakterie.
Alergia pokarmowa u dzieci jest nadmierną reakcją organizmu na spożywany pokarm. Wiąże się z niewłaściwą odpowiedzią układu immunologicznego na cząsteczkę jedzenia, którą organizm traktuje jak wroga. Pierwszy kontakt z alergenem skutkuje uczuleniem oraz wytworzeniem alergenowo-swoistych przeciwciał immunoglobuliny E (asIgE) lub też tzw. limfocytów uczulonych. Kolejny kontakt z substancją uczulającą prowadzi już do reakcji alergicznej i wystąpienia objawów chorobowych.
Zgodnie z klasyfikacją Europejskiej Akademii Alergii i Immunologii Klinicznej wyróżniamy dwa typy alergii pokarmowych: IgE zależną (wczesną) lub IgE niezależną, zwaną utajoną.
Mechanizm powstawania alergii pokarmowej typu I (zależnego od IgE) polega na tym, że komórki tuczne znajdujące się w dużych ilościach w żołądku i jelitach uwalniają mediatory, które dają początek zapaleniu alergicznemu. Najbardziej znanym z tych mediatorów jest histamina, która powoduje szereg niekorzystnych działań w organizmie m.in. wpływa na wzrost przepuszczalności naczyń włosowatych, jak również przyczynia się do pojawienia obrzęków. Innymi mediatorami wydzielanymi przez komórki tuczne są: adenozyna, prostaglandyny, serotonina, leukotrieny, tromboksan, czynniki chemotaktyczne dla eozynofilów i neutrofilów. Wyzwalanie tych mediatorów przez mastocyty (komórki tuczne) oraz gwałtowne uwolnienie przez nie ziarnistości powoduje, że w przewodzie pokarmowym dochodzi do głębokich zmian. Przede wszystkim zwiększa się ilość śluzu. Dochodzi również do większej przepuszczalności nabłonka, jak również zwiększenia perystaltyki jelit, która skutkuje biegunkami. Pojawia się ból, czasem wymioty. W momencie, gdy chory narażony jest cały czas na kontakt z alergenem, dochodzi do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego, który skutkuje naciekiem komórkowym błon śluzowych.
Objawy ze strony układu pokarmowego adu pokarmowego
Alergia pokarmowa u dzieci może manifestować się w postaci suchej i szorstkiej skóry, pokrzywki, wysypek alergicznych, rumieni, obrzęku naczynioruchowego. Jej objawem jest też wyprysk atopowy, czy nawracające aftowe zapalenia jamy ustnej.
Reakcja zapalna na alergen może przypominać zmiany zapalne, jakie występują w organizmie po infekcjach. Należą do nich: chrypka, nieżyt nosa, łzawienie oczu, obrzęk krtani, kaszel, a w ciężkich przypadkach nawet duszność oraz skurcz oskrzeli.
Objawy miejscowej reakcji jamy ustnej występują już po kilku minutach od zetknięcia się z uczulającym pokarmem. Pojawia się wówczas świąd, obrzęk, wykwity lub grudki w obrębie jamy ustnej. Może pojawić się również obrzęk przełyku, który skutkować będzie trudnością w przełykaniu, jak również chrypka spowodowana przez obrzęk głośni.
Anafilaksja jest to gwałtowna reakcja organizmu na kontakt z alergenem. Wywołuje ją mechanizm immunologiczny IgE-zależny, który prowadzi do uwolnienia mediatorów z komórek tucznych tkankowych, jak również bazofilów z krwi obwodowej. Reakcja na spożycie niewłaściwego pokarmu jest natychmiastowa, a jej przebieg bardzo burzliwy. Zwykle pojawia się przyspieszenie tętna i spadek ciśnienia, silny ból brzucha, oddawanie luźnego stolca, napadowy ból głowy, ostra pokrzywka, obrzęk jamy ustnej i gardła. Spadek ciśnienia prowadzić może do utraty przytomności oraz do zaburzeń oddychania. Ten szybki, czasem prowadzący do śmierci, objaw wyzwalany jest najczęściej przez: orzeszki ziemne, seler, białko jajka kurzego, ziarno sezamu, ryby, skorupiaki, przyprawy.
Przyczyną powstania alergii pokarmowej mogą być zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Oznacza to, że jeśli rodzice są alergikami, to z dużym prawdopodobieństwem, dziecko też nim będzie. Prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u dziecka można sprawdzić dzięki prostemu Kalkulatorowi alergii. Ponadto czynnikami sprzyjającymi ujawnieniu się alergii w wieku niemowlęcym są: niedojrzałość układu immunologicznego, a w tym niedojrzałość barier ochronnych w jelicie, jak również niedobór sIgA. Wydzielnicza SIgA odgrywa bardzo dużą rolę w ochronie błon śluzowych, hamuje bowiem mechanizmy, które mogłyby prowadzić do powstania alergii pokarmowej. Alergia pokarmowa u niemowląt może wynikać również z niedożywienia.
Profilaktyka alergii dotyczy przede wszystkim niemowląt oraz dzieci z grupy ryzyka. Jeżeli rodzice są alergikami i istnieje prawdopodobieństwo, że alergia może ujawnić się także u dziecka, od pierwszych dni życia, a dokładnie już od porodu, zwraca się uwagę na to, co je dziecko i w jaki sposób kształtuje się jego mikroflora jelitowa. Ryzyko alergii pokarmowej u niemowląt może być ograniczone, jeśli dziecko już podczas porodu otrzyma odpowiednią dawkę dobroczynnych bakterii. A może je otrzymać tylko wtedy, kiedy jest rodzone naturalnymi siłami i przeciska się przez kanał rodny kobiety. Jak podają badania, dzieci, które były rodzone siłami natury, są skolonizowane przez Lactobacillus i inne gatunki dobrych bakterii. Z kolei noworodki rodzone przez cesarskie cięcie mają w sobie więcej „złych” szpitalnych bakterii. W związku z tym, u dzieci rodzonych przez cesarskie cięcie, odnotowuje się wyższy odsetek astmy, alergii, czy chorób autoimmunologicznych.