REKLAMA
Ruchoma nerka – czym dokładnie jest?
Ruchoma nerka (nazywana też nerką opadniętą lub opadającą) to stan, w którym nerka przemieszcza się do dołu. Przeważnie występuje u młodych kobiet między 20 a 40 rokiem życia. Ruchoma nerka jest ciężka do wykrycia, bo w większości przypadków nie powoduje dolegliwości. Bardzo często jest rozpoznawana przypadkowo przy okazji badań z innego powodu. U około 20% przypadków wymagane jest operacyjne leczenie.
Ruchoma nerka (nazywana też nerką opadniętą lub opadającą) to stan, w którym nerka przemieszcza się do dołu. Przeważnie występuje u młodych kobiet między 20 a 40 rokiem życia. Ruchoma nerka jest ciężka do wykrycia, bo w większości przypadków nie powoduje dolegliwości. Bardzo często jest rozpoznawana przypadkowo przy okazji badań z innego powodu. U około 20% przypadków wymagane jest operacyjne leczenie.
Mówi się, że nerka "wędruje", bo opada do miednicy mniejszej. U mężczyzn za nerkę ruchomą uznaje się nerkę, która opadła o ponad 1,5 kręgu, a u kobiet o ponad 2,0 kręgi (ponad 5 cm).
Czym różni się od prawidłowej? Nerki zdrowe są ruchome oddechowo, tzn., że podczas wdechu i wydechu poruszają się zgodnie z ruchem klatki piersiowej. W przypadku zwiotczenia podtrzymującej nerki tkanki tłuszczowej dochodzi do opuszczenia się tego narządu. Wówczas nerka ruchoma powoduje zaginanie się moczowodów, a co za tym idzie - utrudniony odpływ moczu z nerek. W takiej sytuacji należy rozważyć podwieszenie nerki, aby zmniejszyć jej ruchomość.
Nerka ruchoma (wędrująca)– przyczyny
Jedną z podstawowych przyczyn są liczne porody, ale też gwałtowna utraty masy ciała. Czynnikiem ryzyka jest także wiek, płeć i budowa sylwetki. Ruchoma nerka to najczęściej dolegliwość szczupłych kobiet w wieku 20-40 lat. Również chirurgiczne zabiegi, takie jak: usunięcie dużego guza z jamy brzusznej, może przyczynić się do opuszczenia nerki. Kolejną przyczyną jest ciężka praca fizyczna w pozycji stojącej.
Jedną z podstawowych przyczyn są liczne porody, ale też gwałtowna utraty masy ciała. Czynnikiem ryzyka jest także wiek, płeć i budowa sylwetki. Ruchoma nerka to najczęściej dolegliwość szczupłych kobiet w wieku 20-40 lat. Również chirurgiczne zabiegi, takie jak: usunięcie dużego guza z jamy brzusznej, może przyczynić się do opuszczenia nerki. Kolejną przyczyną jest ciężka praca fizyczna w pozycji stojącej.
Jak nie przegapić objawów?
Nerka ruchoma (wędrująca) w znacznej większości przypadków nie daje objawów i zostaje rozpoznana podczas badania USG wykonywanego z innego powodu. Co może zaniepokoić? Bóle związane z podginaniem się moczowodu i występowaniem zastoju w nerce, które zlokalizowane są w nadbrzuszu, okolicy lędźwiowej i krzyżowej, występują w pozycji stojącej i podczas pracy fizycznej, ustępują w pozycji leżącej, mogą mieć charakter napadowy.
Nerka ruchoma (wędrująca) w znacznej większości przypadków nie daje objawów i zostaje rozpoznana podczas badania USG wykonywanego z innego powodu. Co może zaniepokoić? Bóle związane z podginaniem się moczowodu i występowaniem zastoju w nerce, które zlokalizowane są w nadbrzuszu, okolicy lędźwiowej i krzyżowej, występują w pozycji stojącej i podczas pracy fizycznej, ustępują w pozycji leżącej, mogą mieć charakter napadowy.
Inne objawy nerki ruchomej to:
– krwiomocz
– nawracające zakażenia układu moczowego
– kamica nerkowa
– wodonercze
– krwiomocz
– nawracające zakażenia układu moczowego
– kamica nerkowa
– wodonercze
Diagnostyka nerki ruchomej
W przypadku podejrzenia nerki wędrującej, lekarz bada narząd w pozycji stojącej. Tylko w takiej pozycji nerka ruchoma daje się dobrze wyczuć i przesunąć do góry. W pozycji leżącej jest niewyczuwalna. Dla potwierdzenia podejrzeń wykonuje się urografię – badanie RTG nerek z użyciem kontrastu. Czasem lekarze decydują się na wykonanie scyntygrafii nerek oraz renografii izotopowej.
W przypadku podejrzenia nerki wędrującej, lekarz bada narząd w pozycji stojącej. Tylko w takiej pozycji nerka ruchoma daje się dobrze wyczuć i przesunąć do góry. W pozycji leżącej jest niewyczuwalna. Dla potwierdzenia podejrzeń wykonuje się urografię – badanie RTG nerek z użyciem kontrastu. Czasem lekarze decydują się na wykonanie scyntygrafii nerek oraz renografii izotopowej.
Jak leczy się ruchomą nerkę?
U tych osób, u których ruchoma nerka nie daje żadnych objawów i nie prowadzi do zaburzenia pracy układu moczowego, nie wymagają leczenia. Niektórzy zalecają bandażowanie brzucha, noszenie gorsetów lub przytycie, jednak takie działania rzadko dają efekty.
U tych osób, u których ruchoma nerka nie daje żadnych objawów i nie prowadzi do zaburzenia pracy układu moczowego, nie wymagają leczenia. Niektórzy zalecają bandażowanie brzucha, noszenie gorsetów lub przytycie, jednak takie działania rzadko dają efekty.
U zaledwie 20 proc. chorych z nerką ruchomą istnieją wskazania do nefropeksji (podwieszenia nerki). Jeśli ruchoma nerka prowadzi do nawracających ataków bólowych, krwiomoczu, zastoju moczu z wodonerczem, zapalenia nerki czy kamicy nerkowej, konieczne jest leczenie operacyjne, którego celem jest nefropeksja. Nerka jest umocowana wysoko, część narządu (około 2/3) znajduje się powyżej łuku żebrowego. U ponad 90 proc. zoperowanych dochodzi do ustąpienia objawów.