Reklama.
Reklama.
Reklama.
Tych 9 zdań wypowiadanych przez dzieci to kod. Sprawdźcie, czy już je słyszeliście
Dzieci nie są w stanie wytłumaczyć innym swojego lęku. Nie mają jeszcze właściwych narzędzi, by zrozumieć jego podłoże i nie wiedzą jak przekazać informację rodzicom.
Reklama.
Często zdarza się, że dziecko nie powie wprost — mamo, tato, boję się. Czasem wynika to z nieumiejętności określenia własnych emocji, czasem ze wstydu przed ośmieszeniem, a czasem po prostu starają się odwrócić uwagę. Ich słowa nie zawsze mogą być więc właściwie odebrane i zinterpretowane przez rodziców. Postanowiono więc przeprowadzić pewien ciekawy eksperyment i zadano pytanie grupie dorosłych, by przypomnieli sobie frazy, którymi posługiwali się jako dzieci, kiedy czuli ogromny niepokój i lęk.
Oto 9 takich zdań, które wart znać, by właściwie zinterpretować wypowiedź dziecka
1. Co jest ze mną nie tak?
Dziecko nie wie, co wywołuje niepokój, ale mówiąc tak dramatyczne słowa, stara się zwrócić na siebie uwagę. Niestety rodzice często tak widowiskowe hasła zrzucają na karb wieku dorastania i poszukiwania własnej tożsamości.
Dziecko nie wie, co wywołuje niepokój, ale mówiąc tak dramatyczne słowa, stara się zwrócić na siebie uwagę. Niestety rodzice często tak widowiskowe hasła zrzucają na karb wieku dorastania i poszukiwania własnej tożsamości.
2. Jestem zmęczony
Dziecko, które nie chce dzielić się z innymi koszmarami sennymi, często deklaruje, że jest zmęczone.
Dziecko, które nie chce dzielić się z innymi koszmarami sennymi, często deklaruje, że jest zmęczone.
3. Boli mnie głowa/brzuch
Dzieci często używają tej wymówki, by nie iść do szkoły. Część rodziców zrzuca to na karb lenistwa, ale zapomina, że może się za tym kryć dużo poważniejszy problem. Dziecko, które unika szkoły, ma ku temu ważny powód, często niestety związany z przemocą wśród uczniów, albo poczuciem odrzucenia.
Dzieci często używają tej wymówki, by nie iść do szkoły. Część rodziców zrzuca to na karb lenistwa, ale zapomina, że może się za tym kryć dużo poważniejszy problem. Dziecko, które unika szkoły, ma ku temu ważny powód, często niestety związany z przemocą wśród uczniów, albo poczuciem odrzucenia.
4. Przepraszam
Dzieci zastraszone często przepraszają za wszystko, nawet kiedy nie ma ku temu wyraźnego powodu. To może wskazywać, że ktoś je przymusza do uległości, posłuszeństwa i poddańczego zachowania.
Dzieci zastraszone często przepraszają za wszystko, nawet kiedy nie ma ku temu wyraźnego powodu. To może wskazywać, że ktoś je przymusza do uległości, posłuszeństwa i poddańczego zachowania.
5. Możemy zostać w domu?
Gdy dziecko prosi rodziców, by mogło zostać w domu, rodzic powinien zastanowić się, jaki jest rzeczywisty powód takiego zachowania. Czy wynika to z lenistwa, czy może lęku przed np. wielkimi przestrzeniami sklepów, albo głośnym hałasem?
Gdy dziecko prosi rodziców, by mogło zostać w domu, rodzic powinien zastanowić się, jaki jest rzeczywisty powód takiego zachowania. Czy wynika to z lenistwa, czy może lęku przed np. wielkimi przestrzeniami sklepów, albo głośnym hałasem?
6. Czy idziemy zaraz do domu?
Część zapytanych osób przyznało, że odczuwało silny lęk przed tłumami ludzi. Gdy byli z rodzicami na jakimś przyjęciu, czy w innym zatłoczonym miejscu, denerwowali się bardzo, że będą musieli wychodzić razem ze wszystkimi i przez to ciągle dopytywali rodziców, czy mogą już iść do domu. Rodziców może to niepokoić, bo mogą uznać, że dziecko nie nawiązuje dobrych relacji z rówieśnikami.
Część zapytanych osób przyznało, że odczuwało silny lęk przed tłumami ludzi. Gdy byli z rodzicami na jakimś przyjęciu, czy w innym zatłoczonym miejscu, denerwowali się bardzo, że będą musieli wychodzić razem ze wszystkimi i przez to ciągle dopytywali rodziców, czy mogą już iść do domu. Rodziców może to niepokoić, bo mogą uznać, że dziecko nie nawiązuje dobrych relacji z rówieśnikami.
7. Nie zostawiaj mnie
To jeden z największych lęków dzieci, myśl, że rodzic pójdzie gdzieś bez nich. Niektórzy z ankietowanych uważali wręcz, że gdy matki bądź ojcowie oddalali się, odczuwali to, jakby chcieli ich zostawić, bo nie spełniają ich oczekiwań.
To jeden z największych lęków dzieci, myśl, że rodzic pójdzie gdzieś bez nich. Niektórzy z ankietowanych uważali wręcz, że gdy matki bądź ojcowie oddalali się, odczuwali to, jakby chcieli ich zostawić, bo nie spełniają ich oczekiwań.
8. Nie chcę
Dziecko nie jest w stanie wyartykułować, czego tak naprawdę chce, ale czuje, że powinno w jakiś sposób się sprzeciwić. To wołanie o pomoc i zrozumienie, a nie jak większość rodziców sądzi, bunt i niezdecydowanie, a także zwykłe marudzenie.
Dziecko nie jest w stanie wyartykułować, czego tak naprawdę chce, ale czuje, że powinno w jakiś sposób się sprzeciwić. To wołanie o pomoc i zrozumienie, a nie jak większość rodziców sądzi, bunt i niezdecydowanie, a także zwykłe marudzenie.
9. Zostaw zapalone światło
Tak rodzice, okropnie się boję, ale nie wiem czego. Wiem, że potwory nie istnieją, ale ciemność przeraża mnie zupełnie, więc proszę, nie bagatelizujcie moich lęków, jeżeli proszę was o to, byście zostawili na korytarzu światło.
Tak rodzice, okropnie się boję, ale nie wiem czego. Wiem, że potwory nie istnieją, ale ciemność przeraża mnie zupełnie, więc proszę, nie bagatelizujcie moich lęków, jeżeli proszę was o to, byście zostawili na korytarzu światło.
Czy zastanawialiście się kiedyś nad znaczeniem takich zdań, które na pewno wypowiadają wasze dzieci?
Może cię zainteresować: Dobrzy rodzice nie ignorują lęków dziecka. Nie wystarczy zwykłe "nie bój się"
Reklama.
Więcej:
Wychowanie