Dzieci, podobnie jak każda osoba dorosła, mają swoje podstawowe potrzeby. Bazując na piramidzie potrzeb zdefiniowanej przez Abrahama Maslowa, można powiedzieć, iż u jej podstaw leżą potrzeby niższego rzędu, jak potrzeby fizjologiczne (zaspokojenie głodu, pragnienia czy potrzeby odpoczynku) oraz potrzeba bezpieczeństwa (spokój, poczucie stabilizacji i przewidywalności, rodzina). Kolejne piętra piramidy zajmują potrzeby wyższego rzędu, jak potrzeba przynależności (akceptacja, miłość, poczucie przynależności do grupy, przyjaźń), potrzeba uznania (poczucie bycia szanowanym, docenionym, bycia ważnym) oraz potrzeba samorealizacji (rozwijanie siebie, swoich kompetencji).
Dla dzieci w wieku szkolnym bardzo ważnym źródłem wiedzy o nich samych jest grupa rówieśnicza. To m.in. dzięki informacjom zwrotnym od innych młody człowiek kształtuje samoocenę, pozytywną bądź negatywną. Poczucie przynależności do grupy, pozytywny feedback, wspólna przestrzeń w zabawie czy w nauce, świadomość posiadania wsparcia społecznego w rówieśnikach jest fundamentem dobrego samopoczucia, motywacji do działania, odwagi i rozwoju kompetencji społeczno-emocjonalnych.
Żyjemy w czasach, w których bardzo wyraźnie rysuje się różnica pomiędzy dziećmi z rodzin o wysokim statusie społeczno-ekonomicznym a dziećmi żyjącymi w niedostatku. Dzieci, które z różnych przyczyn nie mogą mieć zaspokojonych potrzeb niższego rzędu, mają dużą trudność w zaspokojeniu potrzeb wyższych. Dużo trudniej im o akceptację, szacunek, poczucie przynależności do grupy czy poczucie bycia częścią pewnego kontekstu społecznego. Ten kontekst społeczny jest przestrzenią, w której dzieci mają wspólne tematy, pasje, zainteresowania. Jest miejscem, w którym komunikują się ze sobą na różne tematy. Dzieci, które żyją w niedostatku, które różnią się w istotny sposób od innych, mogą stać się ofiarami wykluczenia społecznego, co oznacza, że nie będą w stanie realizować swoich potrzeb emocjonalnych, społecznych, ale także oświatowych czy kulturalnych. Ponadto dużo trudniej będzie im budować poczucie własnej wartości, kompetencji czy wiarę w siebie. Różnice pomiędzy dziećmi, będące powodem wykluczenia z grupy rówieśniczej, nie dotyczą wyłącznie nowoczesnych urządzeń elektronicznych, markowych ubrań czy drogich zabawek. Mogą one wynikać z bardziej „przyziemnych” spraw, takich jak czyste pachnące ubranie, zadbane świeże włosy czy czysta skóra ciała. Zadbanie o najmłodszych już na tym poziomie niweluje różnice, wzmacnia pewność siebie i poprawia samopoczucie.