"Tego nikt nam nie mówi o ojcostwie". Ojciec kontra noworodek - szczere wyznanie

Rodzi się takie to małe i dziwnie wyglądające, a ty patrzysz i zamiast pomarszczonej skóry kosmity widzisz 3300 gramów miłości. Nagle cały twój testosteron spływa gdzieś w okolicę kostek. Żeby nie było zbyt idealnie – pora przywitać się z kilkoma bestiami, przed którymi męskie hormony już cię nie chronią. Pierwszy miesiąc życia dziecka polega na ich oswajaniu. Mówię tu o bezradności (choć ciężko mi się do niej przyznać) i bezsenności. Te dwie bestie nieźle namieszały w moim życiu i zweryfikowały wyobrażenia.

Zaczęła się już w trakcie porodu. Tak wiem, że ból porodowy jest dla was – kobiet trudny do zniesienia. Nie próbuję porównywać swojej sytuacji do waszego cierpienia i licytować się, kto miał najgorzej. Jeśli jednak pytacie, co wtedy czułem, pierwszym słowem, które pojawia się w mojej głowie, jest właśnie bezradność. Tak wiem, nie jest to powód do dumy, zwłaszcza dla faceta. Nie pochwalę się tym przed kumplami na piątkowym piwie. Jednak prawdą jest, że nigdy wcześniej nie doświadczyłem jej tak silnie. Patrzyłem, jak ukochana osoba cierpi i mimo zaliczenia kilku zajęć w szkole rodzenia, nie byłem w stanie jej pomóc. Nie mogłem zdjąć z niej tego bólu, nie mogłem niczego przyspieszyć, nie mogłem pomóc mojemu dziecku szybciej przyjść na ten świat.

"Mięczak" – pomyślisz? A ja cię zapewniam, że w obliczu narodzin dziecka nawet macho staje się mięczakiem.

Nie ma Uniwersytetu Dobrego Rodzica, nie ma szkół, które uczyłyby wszystkiego, co powinien wiedzieć młody ojciec. Z drugiej strony, chyba nie da się przygotować na to, co przyniesie rodzicielstwo, bo z każdym dzieckiem jest ono zupełnie inne. Każdy dzień z dzieckiem to cenna lekcja. Uczymy się siebie i chyba nam to całkiem dobrze wychodzi, bo płacz zmienił się w uśmiech, który dodaje mi sił, przepędza bezradność i napędza do działania. W końcu kto sobie poradzi z takim maluchem jak nie ja!

Niestety nie działały na mnie hormony. Nie dostawałem "speeda", którego miała moja żona. Przez pierwszy miesiąc praktycznie nie spała i żyła. Ja ledwo żyłem. I znów nie jest to licytacja, kto ma gorzej, lecz relacja ojca, którego życie mała istota zupełnie niespodziewanie wywróciła do góry nogami.

Żona mówiła: "Ty przynajmniej w pracy odpoczniesz", a ja, zamiast skupić się na kolejnym projekcie, myślałem o was. "Czy moja córeczka nie płacze? Jak dajecie sobie radę? Czy udało ci się sprowadzić wózek ze schodów? Czy w domu jest wystarczająca ilość pieluch?" - w mojej głowie zamiast pracy była niemowlęca papka.

Jak widzicie nie tylko kobiety "wariują", gdy pojawia się dziecko. To ciągłe napięcie i nieustanne nocne pobudki na zmiany pieluch i podawanie żonie dziecka na karmienia, nieźle dały mi w kość. Na szczęście dzieci w końcu zaczynają spać więcej niż 3 godziny.

Póki nie masz dziecka, nie poznasz takiej miłości. Mówi się, że dzieci nigdy nie będą kochać tak mocno rodziców, jak rodzice kochają je i chyba jest w tym sporo prawdy. Kocham swoich rodziców, ale uczucia, które pojawiają się, gdy bierzesz po raz pierwszy w ramiona swoje dziecko, nie da się porównać do żadnego innego. Każdy facet przyzna, że to prawdziwy cud.