REKLAMA
Na krytyce politycznej pojawił się tekst ojca, który zdecydował się wykorzystać urlop rodzicielski. W swojej publikacji porusza ważne z perspektywy równouprawnienia kwestie. I zadaje pytania, na które próbuje znaleźć odpowiedzi. Pytania zresztą są bardzo inspirujące, również dla nas jako kobiet i matek.
Naturalna decyzja?
Kobietom trudno się bowiem właściwie zdecydować. Niby feminizm, niby równouprawnienie. Wszystko popierają, podpisują się pod postulatami, mają szerokie horyzonty i wysoki poziom świadomości. Jednak, kiedy na świecie pojawia się dziecko cała ta wiedza i świadomość zostaje jakby odrobinę "ogłuszona" przez naturalne instynkty i... No właśnie, przez co?
Kobietom trudno się bowiem właściwie zdecydować. Niby feminizm, niby równouprawnienie. Wszystko popierają, podpisują się pod postulatami, mają szerokie horyzonty i wysoki poziom świadomości. Jednak, kiedy na świecie pojawia się dziecko cała ta wiedza i świadomość zostaje jakby odrobinę "ogłuszona" przez naturalne instynkty i... No właśnie, przez co?
Matki zostają z dziećmi w domu, wykorzystują urlopy macierzyńskie i nierzadko rezygnują z kariery zawodowej. Jednym z często powtarzających się w takich sytuacjach argumentów jest różnica w zarobkach między nią a mężczyzną. I tak słyszymy o kobietach inteligentnych, świadomych, ambitnych, które znajdując się w "matczynej" rzeczywistości, powtarzają jak swojego rodzaju mantrę: "Zostałam z dzieckiem, bo mój mąż zarabia więcej" i "Tak będzie najlepiej, to było najlepsze rozwiązanie". Dla kogo? I dlaczego najlepsze? A jeżeli najlepsze, to po co nam właściwie równouprawnienie, o którym tak wzniośle mówimy?
Jeżeli potrzeba jest odpowiedzi na jakieś pytania, to pierwszym, głównym i najważniejszym jest pytanie skierowane do kobiet, o to, czego właściwie chcą? Czy naprawdę w idei feministycznego równouprawnienia chciałaby mieć partnera, który zostanie z dzieckiem w domu, podczas kiedy one będą osiągać sukcesy zawodowe? A jeżeli tak naprawdę tego nie chcą i marzą o kilku latach spędzonych w domu sprawując opiekę nad dzieckiem, o długich spacerach i pieczeniu chleba, to czy czegoś im przez to brak i nie są prawdziwymi feministkami?
Konkretne czynniki
Powodów dla których matki decydują się zostać w domu z niemowlęciem jest całe mnóstwo. O wpływie na tę decyzję czynnika ekonomicznego, o którym wspomniane zostało już powyżej, pisze też Metelec.
Powodów dla których matki decydują się zostać w domu z niemowlęciem jest całe mnóstwo. O wpływie na tę decyzję czynnika ekonomicznego, o którym wspomniane zostało już powyżej, pisze też Metelec.
MATĚJ METELECkrytykapolityczna.pl
Ideałem byłaby oczywiście sytuacja, gdy oboje rodzice mogą dzielić się opieką nad dziećmi w takiej mierze, jak będzie im to odpowiadać, nie będąc ograniczanymi przez czynniki kulturowe, instytucjonalne czy ekonomiczne.
Tak aby mogli wspólnie doświadczać blasków i cieni rodzicielstwa bez oglądania się na konwencjonalne podziały kobieta – mężczyzna.
Kolejnym czynnikiem są społeczne schematy, a właściwie niechęć do ich przełamywania. Zresztą niełatwo jest je zmienić, nawet zaczynając od głęboko osobistych przekonań. I chociaż gdzieś po cichu myślimy o tym, że fajnie, żeby to mężczyzna odnalazł się w roli ojca, żeby dla odmiany to on przeżył najintensywniej cały proces wychowania swojego potomka. Pomimo tego, kiedy przychodzi moment tej decyzji, pojawia się dylemat. Żywe jest w nas przekonanie, że ojcostwo nie jest tak naturalne jak macierzyństwo. Zawsze obawiamy się trochę reakcji otoczenia i społeczności, w której żyjemy.
Może cię zainteresować także: Matka zajmuje się dzieckiem, to naturalne – otóż nie! Oto przykłady, że instynkt ojcowski jest nieposkromioną siłą
Rola współczesnego mężczyzny
Słowem wstępu było o kobietach, ale jakie jest miejsce faceta w tym rodzinnym układzie? Jakie formułowane są wobec niego oczekiwania, a jak wygląda rzeczywistość? Autor w publikacji stawia pytanie o obecne miejsce mężczyzny w modelu rodziny. Poddaje w wątpliwość istnienie "genetycznych predyspozycji" do opieki nad dzieckiem.
Słowem wstępu było o kobietach, ale jakie jest miejsce faceta w tym rodzinnym układzie? Jakie formułowane są wobec niego oczekiwania, a jak wygląda rzeczywistość? Autor w publikacji stawia pytanie o obecne miejsce mężczyzny w modelu rodziny. Poddaje w wątpliwość istnienie "genetycznych predyspozycji" do opieki nad dzieckiem.
Pisze o obawach, jakie mają mężczyźni w związku z przejściem na urlop rodzicielski. O lęku, który mają odczuwać mężczyźni w związku z możliwością utraty pozycji zawodowej. I znowu, o ostracyzmie społecznym. Mężczyzna pozostający w domu z niemowlęciem postrzegany jest bowiem dwojako. Jako bohater lub pantoflarz. Te dwa zupełnie odmienne sylwetki dzieli bardzo cienka granica.
Metelec nie ukrywa, jak trudna i dla niego, była decyzja o pozostaniu z dzieckiem w domu. Jednocześnie zachwyca się czasem, który dane mu było spędzić z córkami. Pisze o niezwykłym charakterze wychowania dzieci, o bogactwie doznań i wiedzy jakie się z tym wiąże. O tym, że człowiek dowiaduje się rzeczy fantastycznych i zaskakujących nierzadko, nie tylko o potomkach, ale przede wszystkim o sobie. I o „małych sukcesach” wielkiej rangi:
MATĚJ METELECkrytykapolityczna.pl
Ciągle ogrzewam się w blasku swoich małych zwycięstw, które miały dla mnie ogromne znaczenie. Kiedy po raz pierwszy sam uśpiłem dziecko, kiedy po raz pierwszy spędziłem z nim sam cały weekend, kiedy udało mi się położyć spać dwoje dzieci naraz…
Jeżeli mężczyzn wychodzących z takich założeń jest więcej, to możemy wiązać z przyszłością duże nadzieje. Nadzieje na bardziej świadome rodzicielstwo, na mądre, dojrzałe i perspektywiczne podejście do różnic płciowych. Nadzieje na wyrównywanie tych różnic, niwelowanie ich w najmądrzejszy sposób. I na budowanie nowej jakości relacji, nie tylko pomiędzy kobietami i mężczyznami, ale również między rodzicami a dziećmi. W końcu ich głównym źródłem czerpania wiedzy o świecie jest obserwowanie nas i nauka poprzez naśladownictwo. Dobrze byłoby tworzyć taką rzeczywistość, której nie będziemy się wstydzić przekazywać dalej.
Źródło: krytykapolityczna.pl