Konflikty, bójki, zastraszanie... Jak wychować dziecko tak, żeby nie było ofiarą?

Konflikty, bójki, zastraszanie
Oczywiście, przesadzam! Wszystkich, którym skoczyło ciśnienie proszę teraz o spokojny wdech i wydech. Dobrze wiemy, że w większości przypadków kontakt z innymi dziećmi, jest dla naszego niezwykłą frajdą i okazją, żeby rozwinąć swoje społeczne umiejętności. Większość maluchów uwielbia kontakt z innymi dziećmi. Sami z rozrzewnieniem wspominamy nasze pierwsze podwórkowe przyjaźnie… jeśli jednak dobrze zagłębimy się w swoje wspomnienia, na pewno przypomnimy sobie też istnienie tzw. dzieciaków.

Dzieciaki, tak je roboczo nazwijmy, to ta mniejszość, która doskonale opanowała sztukę uprzykrzania życia większości. Prowokują konflikty, używają wulgarnego słownictwa, wszczynają bójki i zastraszają innych. Nie mamy magicznej mocy, która pozwoli nam usunąć z drogi naszego dziecka wszystkie „dzieciaki”, jednak nie jesteśmy w tej walce zupełnie bezbronni. Przed wyprawą w niebezpieczny świat relacji towarzyskich, możemy uzbroić naszego małego zucha w szereg przydatnych umiejętności. Co robić, a czego absolutnie nie robić w tym celu? Spieszę z pomocą!

1. Naucz dziecko rozpoznawać przemoc
TAK: Naucz dziecko rozróżniać sytuację w których nieświadomie lub pod wpływem emocji sprawiamy komuś przykrość od tych, kiedy ktoś z pełną premedytacją wyrządza komuś krzywdę. Wytłumacz mu, że rzucone w afekcie („Już nie jesteśmy przyjaciółmi!”) to nie to samo co powtarzające się w czasie krzywdzenie i zastraszanie.
NIE: Nie toleruj usprawiedliwiania przemocy ani tolerowania agresywnych zachowań. Zwracaj dużą uwagę na opowieści twojego dziecka i sprawdzaj jego stosunek do zaobserwowanych przez nie sytuacji. Jeśli ktoś w jego klasie jest gnębiony, nie bójcie się podjąć odpowiednich działań.

2. Konflikty są w porządku
TAK: Uświadom dziecku, że to całkiem normalne, że czasem nie zgadza się ze swoim przyjacielem. Ludzie często różnią się poglądami, jednak ważne jest, żeby wciąż obdarzać się wzajemnym szacunkiem. Potrenujcie grzeczne wyrażanie odmiennego zdania.
NIE: Nie zostawiaj dziecka samemu sobie z konfliktem, który je przerasta. Oczywiście, część podwórkowych sporów rozwiązuje się sama, ale są sytuacje w których twoja interwencja będzie niezbędna. Dzieci nie mają wachlarza narzędzi do rozwiązywania konfliktów i czasem potrzebują rady i wsparcia kogoś bardziej od nich doświadczonego. Nie bój się pokierować dzieckiem i pomóc mu załagodzić spór i przeprosić drugą osobę.

3. Zastraszanie nie jest w porządku
TAK: Wytłumacz dziecku, czego może wymagać od swoich przyjaciół i jakie cechy charakteryzują prawdziwą, zdrową relację. Naucz je ustanawiać swoje granice i szanować granice innych. Niech wie, że nawet kłótnia nie usprawiedliwia pewnych zachowań.
NIE: Jeśli twoje dziecko mówi, że jest prześladowane, nie bagatelizuj sprawy, nie każ dawać oprawcom drugiej szansy ani przeczekać kryzysu. Powiedz, że jest ci przykro i pomóż mu rozwiązać ten problem. Spraw, żeby twoje dziecko miało poczucie, że może przyjść do ciebie z każdą sprawą i zawsze zostanie wysłuchane.

4. Przyjaciele nie muszą spędzać każdej minuty razem
TAK: Wytłumacz dziecku, że to normalne, że przyjaciele czasem muszą od siebie odpocząć. Czas spędzony bez siebie też może być wartościowy, a kurczowe trzymanie się razem może być męczące i zniszczyć rozwijającą się przyjaźń. Czasami dzieci błędnie rozumieją pojęcie zależności i przyjacielskiej „zdrady” („Nie mogę spotkać się z Zuzią, bo Ania się obrazi.”). Naucz dziecko, żeby nie dało wciągać się w toksyczne zależności, bardzo przyda mu się to w dorosłym życiu.
NIE: Nie wpajaj dziecku myślenia na zasadzie „wszystko albo nic”. Relacje między ludźmi są płynne i czasem przybierają zupełnie nieoczekiwany przebieg. Często znęcanie zaczyna się w momencie, kiedy kończy się przyjaźń. To właśnie skutek takiego „biało-czarnego” postrzegania świata.

5. Zapewniaj dziecko o jego mocnych stronach
TAK: Pomóż swojemu dziecku uwierzyć, że jest na tyle silne, żeby poradzić sobie z negatywnymi emocjami wzbudzanymi przez rówieśników. Dziecko, które jest pewne swojej wartości i ma wysoką samoocenę, nie stanie się łatwą ofiarą zastraszania ani przemocy. Wspieraj je i otocz bezwarunkową miłością. Często to wystarczy, żeby poradziło sobie z problemami.
NIE: Nie ratuj dziecka z każdej opresji w jakiej się znajdzie. Jeśli widzisz, że problem z którym się zmaga, nie nosi znamion przemocy, wystarczy mu twoje wsparcie. Może być ci trudno patrzeć, jak twój maluch cierpi, ale musi też sam nauczyć się rozwiązywać mniejsze konflikty, żeby umieć potem stawić czoła większym.

Źródło: psychologytoday.com