Pręży się, stęka i cierpi, a ty nie wiesz co robić. Jak pomóc dziecku, gdy ma zaparcia?

Zaparciami nazywamy utrudnione lub nieczęste wypróżnienia, którym z reguły towarzyszy ból. Jeśli dziecko bardzo rzadko oddaje stolec, w dodatku jest on twardy, zbity, a podczas defekacji maluch pręży się i płacze to najprawdopodobniej występuje u niego ten problem.

Przyczyny są różne w zależności od wieku dziecka, jego diety i stanu zdrowia. Rzadkie oddawanie stolca nie musi wcale oznaczać jakichś większych problemów lub nieprawidłowości. Kilka prostych rad pomoże Ci odpowiednio zareagować.

Zaniepokoić powinno już samo zachowanie dziecka podczas wypróżnienia – jeśli napina się, pręży, płacze i czerwienieje, a następnie oddaje twardy stolec należy dziecku pomóc. W domowym zaciszu może delikatny masaż brzuszka, regularne podawanie probiotyków (po konsultacji z lekarzem), pojenie wodą między karmieniami. W przypadku przewlekłych zaparć pediatra może zalecić podawanie laktulozy w celu rozrzedzenia kupki.

Zbawienna może się okazać zwykła zmiana nawyków żywieniowych. Włączyć do jadłospisu dziecka należy otręby, kasze gruboziarniste, razowe pieczywo, a także warzywa i owoce. Istotne jest również obfite nawodnienie, dlatego trzeba pilnować, by dziecko miało dostęp do niegazowanej wody lub rozcieńczonych soków.

Warto więc podawać dziecku nie tylko preparaty odbudowujące florę bakteryjną , ale także jogurty i kefiry.

I tu pomoże zmiana jadłospisu. Jeśli domyślasz się co mogło być przyczyną – wyklucz ten składnik z diety i obserwuj reakcję dziecka. Warto jednak zasięgnąć porady specjalisty i wspólnie z nim skomponować menu dziecka na nowo.

Jest to niestety bardzo poważny problem, którego nie wolno bagatelizować i najlepiej jak najszybciej skonsultować z lekarzem, ponieważ w niektórych przypadkach konieczne jest włączenie leków psychoterapeutycznych. Bywa, że dziecko musi być hospitalizowane w celu usunięcia zalegających mas kałowych.

Jeśli maluch nie daje się namówić na spacery czy choćby wyjście na plac zabaw, postaraj się unikać samochodu i autobusu – częściej chodźcie pieszo. Mobilizuj dziecko do uczestnictwa obowiązkach domowych, zachęcaj do zabawy na podłodze, a nie tylko na kanapie lub przy biurku.