7 zasad asertywnego rodzica. "Po piąte wiem, że odmawianie nie rani mojego dziecka"

Kto ma dzieci ten wie, że często trudno im odmówić, a jeszcze ciężej uargumentować swoją decyzję. Dodatkowo nie jest łatwo, gdy wcześniej się na coś zgadzaliśmy, a teraz w podobnej sytuacji mamy zupełnie inne zdanie. Rodzic, który odmawia ma różne myśli: “ranię swoje dziecko”, “może się zgodzę, to ostatni raz”, “przykro mi, że muszę znowu odmówić”, “jestem złą/złym mamą/tatą”.

Niepotrzebnie! Odmawianie jest czymś naturalnym i potrzebnym. Dziecko uczy się, że nie wszystkie jego życzenia mogą być spełniane, że są pewne zasady, które obowiązują w otaczającej go rzeczywistości. Uczy się jak zachowywać się w sytuacji, gdy dostaje odmowę, jak radzić sobie z emocjami, które temu towarzyszą. Asertywny rodzic nie jest złym rodzicem, ale skutecznym.

No właśnie, bo… jestem pewien, że mój argument jest słuszny. Masz w domu taką zabawkę, więc nie potrzebujesz następnej. Wiem, że może być różnie i taka pewność siebie zaczyna być nadwyrężana, gdy maluch krzyczy i płacze. Jednak jeśli za każdym razem argumentujemy swoje “nie”, trzymamy się swojego zdania i jesteśmy pewni siebie, to dziecko w końcu zrozumie, że “nie” znaczy “nie” i nic nie wskóra płaczem i prośbami.

Jeśli mamy jasno określone granice i się ich trzymamy, to dziecku łatwiej jest poruszać się w różnych, nowych, sytuacjach. Nam daje to możliwość odwołanie się do zasad. Warto razem z dzieckiem dokładnie je ustalić, to znacząco ułatwia ich egzekwowanie. Ale pamiętajmy te wytyczne dotyczą wszystkich domowników, a nie tylko dzieci.

Często martwimy się, że nasze “nie” może krzywdzić dziecko. Najlepiej w takiej sytuacji usiąść, wziąć głęboki oddech i zastanowić się dokładnie w jaki sposób nasza decyzja wpływa na dziecko i dlaczego zdecydowaliśmy tak, a nie inaczej. Nasze “nie” ma za zadanie ochronić dziecko, a nie mu zaszkodzić.