Zostanę mamą po raz drugi i cholernie się tego boję

Właśnie. Teraz cały swój wolny czas poświęcasz synowi/córce. Razem się bawicie, przygotowujecie posiłki. Macie swój stały ustalony program dnia, w którym jest wam wygodnie, czujecie się w nim bezpiecznie. Uwielbiasz kłaść się na podłodze i obserwować, jak twój syn buduje coś z klocków, albo jak córka przebiera w nowe ubrania swoje lalki. Macie czas wyjść wspólnie na basen, czy do kina.

Bywa. Jedne noworodki jedzą szybciej, inne przy cycku spędzałby 20 godzin na dobę. Mąż w pracy, a ty z uwieszonym przy sobie ssakiem obawiasz się, że starsze poczuje się odtrącone, że wyrzuci tobie pełne żalu, że już nie jest ważne, że nie masz dla niego czasu, bo ciągle tylko ten brat lub siostra. Wiesz, ile rzeczy można zrobić z jednym dzieckiem przy piersi? Można drugiemu czytać książkę, jedną ręką przesuwać pionki na planszy i rzucać kostką. Można starsze przytulić do drugiego boku i śpiewać, albo opowiadać bajkę, albo chociażby głaskać po włosach i rozmawiać poruszając miliony tematów. Może już nigdy później tego czasu na rozmowy nie będzie aż w takim nadmiarze.

Trudna sztuka widziana oczami wyobraźni, a tak naprawdę codzienność podsuwa rozwiązania. Bo okazuje się, że młodszemu (w przeciwieństwie do rodzeństwa) zupełnie nie przeszkadza hałas i potrafi zasnąć w każdych warunkach. Albo nagle starsze samo mówi: - Ciiii dzidzia śpi, pooglądam książeczkę, a ty z otwartą z wrażenia buzią nawet nie zauważasz, kiedy młodsze zasnęło.

Czemu nie. Może nie jest łatwo, zwłaszcza przy dwóch pierwszych wyjściach na dwór. To kwestia dobrej organizacji. Zaplanuj wyjście. Pomyśl z czym będzie największy problem. Jeśli starsze wymaga pomocy przy ubieraniu się, przygotuj młodsze, połóż przy otwartym oknie i zajmij się starszakiem. Żadne się nie przegrzeje i bez zbędnych stresów wyjdziecie na spacer. A wtedy daj starszemu popchać wózek, pobawcie się w berka, idźcie na plac zabaw. Pomyśl tylko o tym, że młodsze pewnie będzie chciało coś zjeść po drodze, więc może starszemu też warto zabrać kanapki, aby pokazać, że o nim też pamiętamy.

Właściwie nadawałoby się na osobny temat. Nie wierzysz, że tę miłość się mnoży, a nie dzieli? To uwierz, bo tak naprawdę jest. Kocha się inaczej, ale równie mocno. Inaczej, bo zupełnie inne bywają dzieci. Nawet jeśli do końca nie jesteś pewna swoich emocji, to nie zamartwiaj się tym. Skup się na wszystkich pozytywnych aspektach posiadania rodzeństwa przez starsze dziecko. To oni będą się razem bawić, bić się i opiekować się sobą nawzajem. Nigdy już nie będą sami.

A kiedy tobie na brzuchu położą małe bezbronne maleństwo, poczujesz, jak wielkie masz serce i będziesz zdziwiona, jak wiele miłości może ono pomieścić…. Wiem, co piszę.