W co się bawić z przedszkolakiem? Zabawy dla dzieci od 3 do 6 roku życia

Cel: nauka cyfr, pojęcia ilości i klasyfikacji przedmiotów.

Instrukcja: ta zabawa, to dobry sposób aby oswoić dziecko z cyframi. Siadamy razem z nim i prosimy, żeby pokazało nam jedną rączkę, a następnie dwie. Potem prosimy je o wskazanie jednego oka, ucha, dwóch nóg itd. Stopniowo możemy podnieść stopień trudności i użyć palców u nóg i rąk. Możemy również spróbować liczenia na zabawkach. Poprosić dziecko o pogrupowanie zabawek po dwie, trzy lub o nakarmienie misia daną liczbą ciasteczek. Takie zabawy cyframi możemy wykorzystywać również na co dzień przy wykonywaniu obowiązków domowych np.: „Zuziu, proszę podaj mi dwie serwetki”. Inną formą tej zabawy jest układanie figur geometrycznych z wykałaczek lub pociętych słomek. Np.: prosimy dziecko o ułożenie kwadratu z czterech elementów.

Cel: rozładowanie napięcia, poznawanie nowych emocji.

Przyrządy: gazety, kosz.

Instrukcja: przedszkolak nie wie, jak radzić sobie z emocjami, a zwłaszcza z tak silną emocją, jaką jest złość. Możemy mu w tym pomóc. Zróbmy razem z nim kosz, na którym narysujemy złość. Najlepiej żeby dziecko samo go ozdobiło. Wytłumaczmy mu zasady kosza: „gdy poczujesz, że jesteś zły i masz ochotę w coś uderzyć albo krzyknąć, podbiegnij do kosza złości i zgniataj szybko gazety. Potem celuj nimi do kosza, aż poczujesz, że złość sobie poszła.”

Cel: rozwijanie zmysłu dotyku i pojęcia ilości, ćwiczenie wyobraźni, rozwijanie motoryki precyzyjnej.

Przyrządy: woreczek (można go zastąpić chustką lub skarpetką), kilka małych przedmiotów.

Instrukcja: wkładamy do woreczka niewielkie przedmioty, które dziecko zna np.: klucze, klocki, szczotkę, lalkę itp. Dzieci młodsze, 4-5 letnie, są w stanie rozpoznać od 3 do 5 przedmiotów. Natomiast starsze, 6-9 letnie, nawet do 10. Zawiązujemy woreczek i podajemy maluchowi. Dziecko na podstawie dotyku powinno odgadnąć, co znajduje się w środku. Jeśli sobie nie radzi możemy mu podpowiedzieć np. jakiego koloru jest przedmiot w środku. Gdy uda mu się zgadnąć, wyjmujemy przedmiot z woreczka i chwalimy dziecko.

Cel: rozwijanie funkcji symbolicznej, rozwijanie kreatywności, wyobraźni i koordynacji ruchowej.

Przyrządy: pudełka po zapałkach, nożyczki, sznurek, kredki, coś do środka pudełek (piasek, kamyki, kwiatuszki, trawa, muszelki, cukier, sól, kawa).

Instrukcja: zabawę zaczynamy od budowania razem z dzieckiem wagonów naszego pociągu. Po obu stronach pudełka robimy dziurki, takie żeby można było przeciągnąć przez nie sznurek. Po przeciągnięciu sznurka na jednym jego końcu robimy supeł, a na drugim zostawiamy kawałek, za który dziecko będzie ciągnąć pociąg. Ozdabiamy wagoniki, a następnie napełniamy je różnymi rzeczami. Razem z dzieckiem wymyślamy, co znajduje się w każdym wagonie np. „wagonik z kamykami to wagonik z węglem”. Gdy wszystko będzie już gotowe, nasz pociąg może ruszać.

Cel: rozwinięcie zmysłu smaku i węchu, ćwiczenie pamięci, nauka samodzielności

Instrukcja: przygotowując posiłek można zainicjować świetną zabawę. Na kilku talerzykach przyszykujmy różne potrawy. Możemy wykorzystać to, czego aktualnie używamy do gotowania. Sadzamy dziecko przy stole, dajemy mu łyżkę i zawiązujemy oczy chustką lub pozwalamy mu zakryć oczy ręką. Dajemy mu do spróbowania różne potrawy, a jego zadaniem jest zgadnięcie, co to jest. Każdy odgadnięty talerzyk nagradzamy oklaskami i głośnym „brawo!”. Dobrze jest również angażować dziecko do pomocy w kuchni. Kilkulatek z chęcią pomoże nam w obieraniu, czy krojeniu. Dzięki temu rozwijamy jego samodzielność i ćwiczymy koncentrację.

Cel: rozwijanie fantazji i zmysłu orientacji, uczenie się rozwiązywania problemów.

Przyrządy: kartki z narysowanymi strzałkami i zagadkami, kredki, skarb.

Instrukcja: ta zabawa to nic innego jak uwielbiane przez wszystkich podchody! Po całym domu rozkładamy strzałki, które prowadzą do kartek z zagadkami, a te do skarbu. Rozwiązaniem zagadki jest miejsce, w którym znajdują się następne strzałki prowadzące do kolejnej łamigłówki itd. Kartki chowamy w takich miejscach, żeby dziecko znalazło je bez problemu. Podczas zabawy opowiadamy maluchowi historię o zaginionym skarbie, którego przez tysiąclecia nikt nie odnalazł. Gdy dziecko dotrze do skarbu chwalimy je. Tę zabawę można modyfikować i zorganizować np. na powietrzu lub dla większej ilości osób. Można dzielić się na drużyny i nawzajem wymyślać zagadki i skarby.