Myślisz, że to nie twoja sprawa? Ten film otwiera oczy, powinien zobaczyć go każdy

Niewykluczone, że kiedyś znalazłeś się w sytuacji, w której usłyszałeś płacz lub krzyk dziecka za ścianą, na ulicy czy w autobusie... Zastanawiałeś się, czy powinieneś reagować? Ja tak miałam. Ciągły płacz dziecka u sąsiadów bardzo mnie męczył. Nie chodziło jednak o to, że mnie budził. Zastanawiałam się, czy tam dzieje się coś złego, czy to już jest ten czas, kiedy powinnam zainterweniować i sprawdzić, co z dzieckiem? Zaryzykować, zapukać do drzwi, a może zadzwonić anonimowo na policję? Ale czy to nie przesada? Może lepiej się nie wtrącać...

By rozwiać wszelkie wątpliwości i pokazać, jak niezwykle ważna jest nasza reakcja, Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę przygotowała miniserial. Zobaczysz w nim znanych aktorów, m.in. Jakuba Gierszała i Juliusza Chrząstkowskiego. Produkcja jest częścią kampanii "Reaguj na przemoc wobec dzieci". Serial ten powinien zobaczyć każdy. Zaledwie kilkuminutowe odcinki wbijają w fotel i dają do myślenia.

Sam się przekonaj, jak wiele może zmienić twoja reakcja na przemoc wobec dziecka. Nawet jeśli to był "tylko" jeden raz, bo rodzic miał gorszy dzień:

Może się także zdarzyć, że to był fałszywy alarm, ale to nie szkodzi...

... bo nie możesz mieć pewności, że dziecku nie dzieje się ogromna krzywda. Dlatego zawsze reaguj!

Jak reagować na przemoc wobec dziecka?

Jeśli widzisz przemoc ze strony rodzica lub opiekuna: dziecko jest szarpane, wyzywane, poniżane, bite np. karcone klapsem, nie czekaj – reaguj! Pamiętaj, ono samo się nie obroni.

Nie wiesz jak? Oto kilka przydatnych wskazówek przygotowanych przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę:

• Zasygnalizuj, że zauważyłeś sytuację krzywdzenia dziecka – nawiązanie kontaktu wzrokowego może być wystarczającą reakcją, która powstrzyma przemocowe zachowanie opiekuna.
• Spróbuj obniżyć napięcie – zapytaj: "Przepraszam, czy coś się stało?", "Widzę, że pani/panu jest trudno, pomóc jakoś?". Spróbuj odnieść się do własnych doświadczeń, np.: "Pamiętam, kiedy moje dzieci były w tym wieku. To bardzo trudny czas. Czy mogę w czymś pomóc?", Często sama próba nawiązania rozmowy może dać rodzicowi do myślenia i zatrzymać przemoc wobec dziecka.
• Nie krytykuj i nie atakuj, ale też nie unikaj nazywania rzeczy po imieniu – spokojnie, ale stanowczo mów o tym, co cię zaniepokoiło: "Widzę, że uderzył pan/pani dziecko", "Proszę nie bić dziecka".

Wiesz lub podejrzewasz, że dziecko doświadcza w rodzinie przemocy fizycznej lub psychicznej? Poinformuj lokalny Ośrodek Pomocy Społecznej, szkołę, przedszkole lub żłobek krzywdzonego dziecka, dzielnicowego lub sąd rodzinny.

Jeżeli widzisz lub wiesz o poważnym zagrożeniu życia, lub zdrowia dziecka, nie zastanawiaj się – natychmiast wezwij policję, dzwoniąc pod numer 112 lub 997!

Twoja reakcja na krzywdę przywraca dziecku poczucie bezpieczeństwa i daje szansę na lepszą przyszłość. Pamiętaj, to może ochronić jego zdrowie, a nawet życie!

Źródło: fdds.pl