Według tłumaczeń Maria to "napawająca radością" tudzież "ukochana przez Boga". Dla mnie Maria znaczy miłość. Nic więcej i nic mniej. Nazwałam tak córkę, uważam, że nie istnieje piękniejsze żeńskie imię.
Miłująca Boga, ukochana przez Boga, napawającą radością. Maria – imię żeńskie o niesprecyzowanej etymologii, pochodzące od zgrecyzowanego hebrajskiego Miriam, Mariam, etymologicznie łączącego się z akadyjskim mariām (napawać radością, przyp. red.).
Istnieje wiele potencjalnych źródeł powstania imienia Maria. Pierwotną, hebrajską formą tego imienia jest Miriam, która wciąż jest nadawana w Polsce równolegle do imienia Maria.
Imię, które na przestrzeni lat rzadko schodzi z "podium" rankingów imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom w naszym kraju. Tradycyjne, szlachetne, biblijne. Maria mogła być naszą babką, prababką… Dla wielu z nas więc imię jest sentymentalne, niemal wzruszające.
Dla mnie jest wzruszające. Od zawsze wiedziałam, że moja córka będzie nosić takie imię. Piękne, znaczące, imię z duszą.
Maria jest biblijnym imieniem matki Jezusa Chrystusa. Z tego powodu niemalże do XIX w. w Polsce nadawano je niezwykle rzadko. Zdawało się być nieoficjalnie zarezerwowane dla przestrzeni sacrum. Nowo narodzone dziewczynki nazywano Marianna, tudzież Maryna.
Współczesna polszczyzna odwołuje się do archaicznej formy tego imienia – Maryja – w odniesieniu do matki Chrystusa.
Ciekawostką jest, że to szczególne imię jest jedynym, które można nadać mężczyźnie. W Polsce jako imię drugie. Zwyczaj ten mieli zapoczątkować Włosi w XV wieku.