Mówienie a jedzenie

1 – 3 miesiąc to czas kiedy dziecko głównie przyjmuje pozycję leżącą, uczy się ssania i połykania, wydając z siebie pierwsze biologiczne dźwięki, podobne do samogłosek. Dziecko nabywa w tym czasie kompetencję komunikacyjną, pierwotną wobec kompetencji językowej. Uczy się skutecznego posługiwania się dźwiękami językowymi. Z początkiem czwartego miesiąca, kiedy dziecku pokazujemy świat w pozycji wyższej, bliskiej już do siedzącej, rozpoczynamy naukę karmienia dziecka z łyżeczki, przy nadal aktywnym ssaniu, a ok. 6 miesiąca podajemy dziecku pierwsze twardsze posiłki, by ćwiczyć również narządy służące do mówienia. Zmienia się w tym czasie również forma komunikacji werbalnej, dziecko zaczyna więcej głużyć i głośno śmiać się. W tym również czasie, kiedy intensywnie rozwija się umiejętność chwytania, a dzięki temu poznawania świata buzią, przez wkładanie wszystkiego do ust, dziecko staje się jeszcze bardziej rozmowne. Uczy się naśladować dźwięki mowy w pierwszych treningach sylabowych. I tak z głużenia bezwarunkowego przechodzimy w fazę gaworzenia, a ok. 6 miesiąca życia w swoisty rodzaj gaworzenia samonaśladowczego, kształtowania umiejętności świadomego powtarzania dźwięków.

Kiedy też, ok. 6 miesiąca dziecko podejmuje pierwsze próby picia z KUBECZKA (nie niekapka!), choć wspomagane jeszcze przez dorosłego i zaczyna uczyć się gryzienia, potem żucia, dzięki pojawianiu się siecznych zębów mlecznych, trzonowych i kolejnych – kanoniczne gaworzenia przeistacza się w szaloną, eksperymentalną zabawę głosem.

Czas dużych zmian w rozwoju mowy następuje wraz z nauką stania, chodzenia i utrzymywania równowagi w samodzielnym siadzie prostym, około pierwszego roku życia. Wtedy dziecko zaczyna wypowiadać pierwsze słowa złożone z sylab otwartych (spółgłoska + samogłoska), zwiększa się znacznie rozumienie prostych słów (nazwy osób, czynności, przedmiotów) oraz poleceń. Bardzo istotne jest, by zapamiętać, że w 12 miesiącu życia dziecko powinno wypowiadać już kilka słów (mogą to być słowa jednosylabowe, ale o stałym znaczeniu, np. „am” - jedzenie, „ba” - babcia).

Po pierwszym roku życia, kiedy dziecko doskonali się w motoryce dużej oraz wyrafinowanej sztuce manipulacji, zaprzestajemy podawania dziecku smoczka oraz pokarmów płynnych, półpłynnych w butelce ze smoczkiem. Skoro bowiem wprowadziliśmy dziecku już dojrzalsze formy przyjmowania pokarmów, nie uwsteczniajmy go! Odruch ssania powinien być zdecydowanie wycofywany. Pozwólmu dziecku nabywać w tym czasie samodzielność w jedzeniu i piciu, dajmy mu szansę na gryzienie i żucie dla prawidłowego rozwoju mowy, by później nie narzekać, że mięśnie narządów artykulacyjnych słabe, że buzia otwarta, że język zwisa na zębach itd. (oczywiście błędy w sposobach karmienia to nie jedyna przyczyna wymienionych tu zjawisk, ale jedna z podstawowych – o czym trzeba wiedzieć). Od 12 miesiąca życia, aż do 3 roku życia język dziecka rozwija się w bardzo szybkim tempie na wszystkich jego poziomach i w każdym jego podsystemie: fonologicznym, morfologicznym, leksykalnym i składniowym..

Wniosek:
JEŚLI NAUCZYMY DZIECKO DOBRZE JEŚĆ, NAUCZYMY JE RÓWNIEŻ DOBRZE MÓWIĆ.